1. எப்-போ-தும்-போல் என் பிள்-ளை-யே,

நல்-ல செய்-தி சொல்-வா-யே!

நல்-லோர் கேட்-க வேண்-டு-மே,

எ-தி-ரிக்-கு அஞ்-சா-தே!

ஆ-ளும் எந்-தன் ம-கன் ஏ-சு,

வீழ்த்-தி-விட்-டார் சாத்-தா-னை!

சீக்-கி-ர-மே கட்-டி வைத்-தே,

அ-வன் தொல்-லை தீர்ப்-பா-ரே!

2. எ-தி-ரி-கள் தி-ரண்-டா-லும்,

மி-ரட்-டத்-தான் செய்-தா-லும்,

ந-ய-வஞ்-ச-கம் செய்-து,

ஏ-மாற்-ற நி-னைத்-தா-லும்,

வேண்-டாம் ப-யம் என் பிள்-ளை-யே,

உண்-மை-யுள்-ளோர் காப்-பே-னே!

வெற்-றிக் கோட்-டைத் தாண்-டும்-வ-ரை,

உன்-னைத் தாங்-கிச் செல்-வே-னே!

 3. ம-றப்-பே-னோ உன்-னை நா-னே,

இன்-றும் நான் உன் ப-ல-மே!

ம-ர-ண-மே என்-றா-லும்,

மண்-டி-யி-டும் என் முன்-னே!

உ-டல் மட்-டும் கொல்-வோர் கண்-டு,

அஞ்-ச வேண்-டாம் பிள்-ளை-யே!

உண்-மை-யோ-டு நீ வாழ்ந்-தி-டு,

என்-று-மே நான் உன்-னோ-டு!