සෞඛ්‍ය සේවා ආයතනයක වැඩ කරන සිල්වියා මෙහෙම කිව්වා. “මාත් එක්ක ඉගෙනගත්ත හුඟදෙනෙක් කිව්වේ එයාලා ආගමට ළැදි අය කියලයි. ඒත් එයාලා මත්ද්‍රව්‍ය ගත්තා. විභාගවලදි හොර කළා.”

“මාත් එක්ක වැඩ කරන අය අසනීපයි කියලා බොරුවට නිවාඩු ගන්නවා. එයාලා ආගම අදහන්නේ නමට විතරයි. ප්‍රතිපත්ති අදාළ කරගන්නේ නෑ.” එහෙම කිව්වේ ලයනල්.

ඒ අද්දැකීම්වලින් පෙනෙන්නේ හරි ප්‍රතිපත්ති අදාළ කරගන්න ආගම්වලින් මිනිසුන්ට උදව් කරලා නැහැ කියලයි. ලොකු ‘භක්තියක් තියෙනවා’ කියලා පෙන්නුවට හුඟදෙනෙක් ‘ක්‍රියා කරන්නේ ඒ භක්තියට පටහැනිවයි.’ (2 තිමෝති 3:5) ඒකට හේතුවක් තමයි ආගමික නායකයන් හොඳ ආදර්ශයක් තියලා නැති එක. බයිබලේ තියෙන ප්‍රතිපත්ති මිනිසුන්ට කියලා දෙන්න එයාලා අපොහොසත් වෙලා තියෙන එක තවත් හේතුවක්. එහෙමනම් තමන් මොනවා කළත් දෙවියන්ට ප්‍රශ්නයක් නැහැ කියලා වැඩිදෙනෙක් හිතන එක පුදුමයක්ද?

අපි කරන කියන දේවල් ගැන දෙවිට ගානක් නැහැ කියලා හුඟදෙනෙක් හිතුවට බයිබලේ කියන්නේ අපි වැරදි දේවල් කරද්දී දෙවිට දුකක් දැනෙනවා කියලයි. උදාහරණෙකට අතීතයේ හිටපු ඊශ්‍රායෙල් සෙනඟ දෙවිට අකීකරු වුණාම ‘දෙවිගේ හිත රිදුණා.’ (ගීතාවලිය 78:40) හැබැයි අනිත් අතට කෙනෙක් වැරදි ක්‍රියා අත්හරිද්දී දෙවියන් ඒ ගැන ප්‍රීති වෙනවා. (ලූක් 15:7) කෙනෙක් බයිබලේ තියෙන දේවල් ඉගෙනගද්දී දෙවිට හැඟෙන විදිහ තේරුම්ගන්නත් ඔහුගේ පෞද්ගලිකත්වය ගැන දැනගන්නත් පුළුවන් වෙනවා. එතකොට දෙවියන් කෙරෙහි තියෙන ආදරේ තව වැඩි වෙන නිසා දෙවියන් දුෂ්ටයි කියලා සලකන දේ පිළිකුල් කරන්නත් යහපත් කියලා සලකන දේට ඇලුම් කරන්නත් පෙලඹෙනවා.—ආමොස් 5:15.

ඇමරිකාවේ පුවත්පතක සාක්ෂිකරුවන් ගැන මෙහෙම සඳහන් වුණා. “පවුල් බැඳීම් ගොඩනඟාගෙන වැඩදායී, අවංක පුරවැසියන් ලෙස ජීවත් වීමට සාක්ෂිකරුවන් මිනිසුන්ට උදව් කරනවා. ඔවුන්ට උසස් ප්‍රතිපත්ති තිබෙනවා. දුම්බීම, අධික මත්පැන් පානය, මත්ද්‍රව්‍ය ගැනීම, සූදුව, අනාචාරය හා සමලිංගික ඇසුර වැනි දේ ඔවුන් සලකන්නේ දෙවියන් සමඟ තිබෙන බැඳීමට හානි පමුණුවන පුරුදු ලෙසයි.”—Deseret News.

සිල්වියා මෙහෙම කියනවා. “සෞඛ්‍ය සේවා ආයතනවල හරියට වංචනික දේවල් වෙනවා. එයාලත් එක්ක එකතු වෙලා වංචනික දේවල් කරන එක තමයි ලේසිම දේ. ඒත් එහෙම නොකර ඉන්න මට පුළුවන් වෙලා තියෙන්නේ වංචනික දේවලට යෙහෝවා * දෙවියන් අකමැතියි කියලා තේරුම්ගත්ත නිසයි.” බයිබලේ තියෙන ප්‍රතිපත්ති අදාළ කරගත්ත නිසා හිතේ බරක් නැතුව ජීවත් වෙනවා කියලා සිල්වියා කියනවා.