ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25

Μπορώ να Ζήσω Ευτυχισμένα σε Μονογονεϊκή Οικογένεια;

«Τα παιδιά με δυο γονείς μπορούν να έχουν δικό τους δωμάτιο και να αγοράζουν καινούρια ρούχα. Αλλά εγώ πρέπει να μοιράζομαι το δωμάτιό μου· και σπάνια παίρνω τα ρούχα που μου αρέσουν. Η μαμά λέει ότι δεν έχει τα χρήματα για να τα αγοράσει. Με όλες τις μικροδουλειές που πρέπει να κάνω στο σπίτι ενώ αυτή εργάζεται, νιώθω σαν υπηρέτρια​—σαν να μου κλέβουν ένα μέρος της παιδικής μου ηλικίας».​—Σαλόντα, 13 χρονών.

ΧΩΡΙΣ αμφιβολία, το ιδανικό σπιτικό είναι το σπιτικό που έχει δύο στοργικούς γονείς. Όταν ο μπαμπάς και η μαμά είναι μαζί, μπορούν συνήθως να προσφέρουν περισσότερη καθοδήγηση, προστασία  και υποστήριξη. «Οι δύο είναι καλύτεροι από τον ένα», λέει η Αγία Γραφή, «γιατί η εργασία τους αποδίδει περισσότερο».​—Εκκλησιαστής 4:9, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα.

Παρ’ όλα αυτά, αν το σπιτικό που έχει και τους δύο γονείς παρομοιαζόταν με κάποιο ζώο, θα ανήκε πιθανότατα στον κατάλογο των υπό εξαφάνιση ειδών. Για παράδειγμα, τα μισά και πλέον παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες θα ζήσουν κάποιο διάστημα σε μονογονεϊκή οικογένεια προτού γίνουν 18 ετών.

Ωστόσο, μερικά νεαρά άτομα που ζουν σε μονογονεϊκά σπιτικά ντρέπονται για τις περιστάσεις τους. Άλλα νιώθουν καταβαρημένα από τις πιέσεις και τα προβλήματα που συνεπάγεται η ζωή τους. Αν εσύ ζεις σε μονογονεϊκή οικογένεια, ποιες πιέσεις αντιμετωπίζεις; Στην παρακάτω σειρά, γράψε ποιο πρόβλημα σε απασχολεί περισσότερο.

․․․․․

Μήπως το γεγονός ότι δεν απολαμβάνεις συνεχώς την αγάπη και τη φροντίδα του ενός από τους γονείς σου σημαίνει ότι έχεις καταδικαστεί να ζεις στη δυστυχία; Ασφαλώς όχι! Πολλά εξαρτώνται από το πώς βλέπεις εσύ την κατάστασή σου. Το εδάφιο Παροιμίες 15:15 λέει: «Όλες οι ημέρες του ταλαιπωρημένου είναι κακές· αλλά αυτός που έχει εύθυμη καρδιά κάνει πάντοτε συμπόσιο». Όπως υποδηλώνει αυτή η παροιμία, πολλές φορές η διάθεσή μας καθορίζεται περισσότερο από τη στάση μας παρά από τις περιστάσεις μας. Τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις τον εαυτό σου να έχει «εύθυμη καρδιά» παρά τις περιστάσεις σου;

Να Εξουδετερώνεις τα Αρνητικά Αισθήματα

Πρώτα πρώτα, προσπάθησε να μην επιτρέψεις στα αρνητικά σχόλια των άλλων να σου δημιουργήσουν δυσάρεστα αισθήματα. Ορισμένοι εκπαιδευτικοί, λόγου χάρη, δείχνουν κατάφωρη έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στους μαθητές που ζουν με έναν γονέα. Μερικοί μάλιστα συμπεραίνουν πως, αν τέτοια παιδιά παρουσιάσουν κάποιο πρόβλημα συμπεριφοράς, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το περιβάλλον του σπιτιού τους είναι προβληματικό. Κάνε, όμως, στον εαυτό σου τα εξής ερωτήματα: “Γνωρίζουν πραγματικά εμένα και  την οικογένειά μου οι άνθρωποι που κάνουν αυτά τα σχόλια; Ή μήπως παπαγαλίζουν απλώς αυτά που έχουν ακούσει από άλλους σχετικά με τα σπιτικά που έχουν έναν γονέα;”

Είναι αξιοσημείωτο ότι στις Γραφές εμφανίζεται δεκάδες φορές η έκφραση «αγόρι που είναι ορφανό από πατέρα». Ούτε μία φορά δεν χρησιμοποιείται με υποτιμητικό τρόπο. Στην πραγματικότητα, σχεδόν σε καθεμιά από αυτές τις αφηγήσεις, ο Ιεχωβά αποκαλύπτει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπιτικά με έναν γονέα. a

Από την άλλη μεριά, μερικοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι μπορεί να δείχνουν υπερβολική ευαισθησία όταν σου μιλούν. Λόγου χάρη, ίσως διστάζουν να χρησιμοποιήσουν λέξεις όπως «πατέρας», «γάμος», «διαζύγιο» ή «θάνατος», επειδή φοβούνται ότι τέτοιες λέξεις μπορεί να σε προσβάλουν ή να σε φέρουν σε αμηχανία. Σε ενοχλεί αυτού του είδους η συμπεριφορά; Αν ναι, δείξε τους με διακριτικότητα ότι οι ανησυχίες τους είναι αβάσιμες. Ο 14χρονος Τόνι δεν γνώρισε ποτέ τον πραγματικό του πατέρα. Ο Τόνι λέει ότι μερικοί άνθρωποι δαγκώνουν τη γλώσσα τους για να μην πουν ορισμένες λέξεις. Εκείνος, όμως, χρησιμοποιεί χωρίς δισταγμό αυτές τις λέξεις όταν μιλάει μαζί τους. «Θέλω να ξέρουν ότι δεν ντρέπομαι για την κατάστασή μου», λέει.

Να Αποφεύγεις τα «Αν»

Οπωσδήποτε, είναι απόλυτα φυσιολογικό να λυπάσαι και να νιώθεις ένα κενό αν οι γονείς σου έχουν πάρει διαζύγιο ή αν ο ένας από τους αγαπημένους σου γονείς έχει πεθάνει. Και πάλι όμως, χρειάζεται τελικά να αποδεχτείς την κατάστασή σου. Η Γραφή προσφέρει την εξής συμβουλή: «Μην πεις: “Γιατί ήταν οι παλιότερες ημέρες καλύτερες από αυτές;”» (Εκκλησιαστής 7:10) Σε σχέση με αυτό, η 13χρονη Σάρα, της οποίας οι γονείς πήραν διαζύγιο όταν εκείνη ήταν 10 χρονών,  συστήνει: «Να μη σκέφτεσαι με απαισιοδοξία την κατάστασή σου, και σε πιάνει μελαγχολία με τα διάφορα “αν”, και να μη νομίζεις πως τα προβλήματά σου οφείλονται στο ότι έχεις μόνο έναν γονέα, ούτε πως τα παιδιά που ζουν και με τους δυο γονείς περνούν ρόδινη ζωή». Αυτό είναι καλή συμβουλή. Στο κάτω κάτω, ακόμη και σε μια «ιδανική» οικογένεια δεν λείπουν τα προβλήματα.

Θα μπορούσες να φανταστείς την οικογένειά σου σαν μια ομάδα κωπηλατών σε βάρκα. Το ιδανικό θα ήταν να υπήρχε σε αυτή τη βάρκα όλο το πλήρωμα. Στο μονογονεϊκό σπιτικό, ένα μέλος του πληρώματος λείπει και η υπόλοιπη ομάδα πρέπει να προσπαθήσει κάπως περισσότερο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η οικογένεια δεν θα τα βγάλει πέρα; Όχι! Αν οι υπόλοιποι από το πλήρωμα κωπηλατούν όλοι μαζί, η βάρκα θα συνεχίσει να πλέει και τελικά θα φτάσει στον προορισμό της.

Κάνεις Εσύ το Μέρος Σου;

Συγκεκριμένα, πώς μπορείς να ενεργείς ώστε να διασφαλίσεις ότι κάνεις και εσύ το μέρος σου, μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά  σου; Σκέψου τις ακόλουθες τρεις υποδείξεις:

Μάθε να είσαι ολιγαρκής. Τα χρήματα είναι αιτία μεγάλης ανησυχίας για τις περισσότερες μονογονεϊκές οικογένειες. Τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις; Ο Τόνι, ο οποίος προαναφέρθηκε, λέει: «Τα παιδιά στο σχολείο μου απαιτούν να τους αγοράζουν οι γονείς τους αθλητικά παπούτσια και ρούχα με τη φίρμα διάφορων σχεδιαστών. Αρνούνται να πάνε στο σχολείο χωρίς αυτά. Εγώ δεν έχω τα πιο πρόσφατα ρούχα κάποιας φίρμας, αλλά είμαι ευπρεπισμένος και καθαρός, και φροντίζω αυτά που έχω. Η μαμά μου κάνει το καλύτερο που μπορεί· δεν θέλω να τη δυσκολεύω περισσότερο». Με λίγη προσπάθεια, μπορείς να μιμηθείς τον απόστολο Παύλο, ο οποίος είπε: «Έχω μάθει, σε οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκομαι, να είμαι αυτάρκης. Ξέρω και να περνώ με λίγα, ξέρω και να έχω αφθονία».​—Φιλιππησίους 4:11, 12.

Ένας άλλος τρόπος για να είσαι ολιγαρκής είναι το να αποφεύγεις τη σπατάλη. (Ιωάννης 6:12) Ο νεαρός Ρόντνεϊ λέει: «Στο σπίτι προσπαθώ να είμαι προσεκτικός ώστε να μη σπάω ή να μη χάνω πράγματα, γιατί οι επισκευές ή οι αντικαταστάσεις κοστίζουν χρήματα. Προσπαθώ να κλείνω τις ηλεκτρικές συσκευές ή τα φώτα που δεν χρησιμοποιούνται. Αυτό βοηθάει στο να πληρώνουμε λιγότερα για ρεύμα».

Πάρε την πρωτοβουλία. Πολλοί μεμονωμένοι γονείς διστάζουν να επιβάλουν κανόνες στο σπίτι ή να ζητήσουν από τα παιδιά τους να βοηθήσουν σε διάφορες δουλειές. Γιατί; Μερικοί πιστεύουν ότι πρέπει να αντισταθμίσουν την απουσία του άλλου γονέα κάνοντας τη ζωή των παιδιών τους εύκολη. “Δεν θέλω να στερούνται τα παιδιά μου τη διασκέδαση”, πιθανόν να σκέφτονται.

 Εσύ, λοιπόν, μπορεί να μπεις στον πειρασμό να εκμεταλλευτείς τα αισθήματα ενοχής του γονέα σου. Αλλά κάτι τέτοιο θα κάνει το φορτίο του βαρύτερο, όχι ελαφρύτερο. Αντί να ενεργήσεις έτσι, γιατί να μην πάρεις την πρωτοβουλία να βοηθήσεις; Δες τι ήταν πρόθυμος να κάνει ο Τόνι. «Η μητέρα μου εργάζεται σε νοσοκομείο και πρέπει η στολή της να είναι σιδερωμένη», λέει. «Γι’ αυτό, της τη σιδερώνω εγώ». Μα δεν είναι γυναικεία δουλειά αυτή; «Έτσι νομίζουν μερικοί», απαντάει ο Τόνι. «Αλλά αυτό βοηθάει τη μαμά μου, και έτσι το κάνω».

Να εκφράζεις εκτίμηση. Εκτός από την προσφορά πρακτικής βοήθειας, μπορείς να τονώσεις σε μεγάλο βαθμό το ηθικό του γονέα σου αν απλώς και μόνο εκφράζεις την εκτίμησή σου. Μια μεμονωμένη μητέρα έγραψε: «Πολλές φορές διαπιστώνω πως  όταν δεν έχω διάθεση ή είμαι εκνευρισμένη, ύστερα από μια εξαιρετικά δύσκολη μέρα στη δουλειά, και γυρίζω στο σπίτι​—τότε είναι που η κόρη μου έχει στρώσει το τραπέζι και έχει ετοιμάσει το φαγητό, ενώ ο γιος μου με αγκαλιάζει σφιχτά». Πώς την επηρεάζουν τέτοιες πράξεις που δείχνουν ευαισθησία; «Ολόκληρη η διάθεσή μου αλλάζει και πάλι προς το καλύτερο», λέει η ίδια.

Γράψε εδώ σε ποιο από τα παραπάνω τρία σημεία χρειάζεται να προσπαθήσεις περισσότερο. ․․․․․

Το να ζεις σε μονογονεϊκή οικογένεια σου δίνει την ευκαιρία να καλλιεργήσεις ιδιότητες όπως η συμπόνια, η ανιδιοτέλεια και η αξιοπιστία. Επιπρόσθετα, ο Ιησούς είπε: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». (Πράξεις 20:35) Μπορείς να νιώσεις μεγάλη ευτυχία αν δίνεις από τον εαυτό σου για να βοηθήσεις το γονέα σου που δεν έχει σύντροφο.

Ασφαλώς, θα έρθουν στιγμές που θα εύχεσαι να είχες και τον άλλον γονέα σου στο σπίτι. Ωστόσο, μπορείς να μάθεις πώς να αξιοποιείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κατάστασή σου. Αυτό διαπίστωσε μια κοπέλα ονόματι Νία. «Όταν πέθανε ο μπαμπάς μου», λέει η Νία, «κάποιος μου είπε ότι “τη ζωή μας τη φτιάχνουμε εμείς”, και αυτά τα λόγια έμειναν χαραγμένα μέσα μου. Μου θύμιζαν ότι δεν χρειάζεται να είμαι θύμα των περιστάσεών μου». Μπορείς και εσύ να υιοθετήσεις παρόμοια στάση. Να θυμάσαι ότι η ευτυχία ή η δυστυχία δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις σου. Εξαρτάται από το πώς τις βλέπεις​—και τι κάνεις για αυτές.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟΝ 1ο ΤΟΜΟ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

[Υποσημείωση]

ΒΑΣΙΚΟ ΕΔΑΦΙΟ

“Να δίνετε προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά σας ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”.​—Φιλιππησίους 2:4.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Αν πιστεύεις ότι έχεις αναλάβει περισσότερες ευθύνες από αυτές που μπορείς να χειριστείς, πρότεινε διακριτικά στο γονέα σου να δοκιμάσει τα εξής:

● Να φτιάξει έναν κατάλογο ο οποίος να δείχνει όλες τις δουλειές που πρέπει να κάνει το κάθε μέλος της οικογένειας.

● Να κατανείμει εκ νέου τις διάφορες δουλειές στα ικανά μέλη της οικογένειας, όταν αυτό είναι απαραίτητο.

ΓΝΩΡΙΖΕΣ ΟΤΙ . . . ;

Η ανάληψη ευθυνών στο σπίτι μπορεί να σε βοηθήσει να ωριμάσεις γρηγορότερα από ό,τι οι νεαροί που ζουν σε οικογένειες με δύο γονείς και οι οποίοι συνήθως έχουν λιγότερες ευθύνες.

ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ!

Θα εξουδετερώσω τα αρνητικά μου αισθήματα με το να ․․․․․

Αν κάποιοι γύρω μου δείχνουν υπερβολική ευαισθησία απέναντί μου, θα πω ․․․․․

Αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω το γονέα (τους γονείς) μου σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα είναι ․․․․․

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ;

● Γιατί μερικοί άνθρωποι δείχνουν προκατάληψη απέναντι στα παιδιά των μεμονωμένων γονέων;

● Γιατί μπορεί να διστάζει ο γονέας σου να σου ζητήσει να βοηθήσεις στις δουλειές του σπιτιού;

● Πώς μπορείς να εκφράζεις στο γονέα σου την εκτίμησή σου;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 211]

«Έπειτα από το διαζύγιο των γονέων μου, η μητέρα μου και εγώ μπορούμε πραγματικά να μιλάμε. Έχουμε γίνει πολύ στενές φίλες».​—Μέλανι

[Εικόνα στη σελίδα 210, 211]

Η μονογονεϊκή οικογένεια μοιάζει με κωπήλατη βάρκα από την οποία λείπει ένα μέλος του πληρώματος​—η υπόλοιπη ομάδα πρέπει να προσπαθεί κάπως περισσότερο, αλλά μπορούν να τα καταφέρουν αν κωπηλατούν όλοι μαζί