Pindah kana eusi

Pindah kana daptar eusi

KAWIH 5

Padamelan Gusti nu Pikahélokeun

Padamelan Gusti nu Pikahélokeun

(Jabur 139)

  1. 1. Gusti anu maha uninga,

    Anu nguji tur mariksa abdi.

    Pipikiran tur parasaan abdi,

    Ogé ucap lampah abdi

    kauninga.

    Nalika abdi diciptakeun,

    Tumuwuh di tempat anu buni,

    Sadayana kauninga ku Gusti.

    Kana padamelan Gusti,

    abdi muji.

    Mamanahan Gusti taya bandingna,

    Moal bakal kahontal ku akal.

    Waktu abdi keur sieun jeung hariwang,

    Ku roh Gusti abdi jadi tenang.

    Ka mana abdi bisa nyingkir,

    Bisa ngejat ti hadirat Gusti?

    Teu ka langit atawa jero taneuh,

    Ka mana waé gé abdi

    moal bisa.

(Tingali ogé Jab. 66:3; 94:19; Yer. 17:10.)