Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Απαρχαιωμένη ή Μπροστά από την Εποχή Της;

Απαρχαιωμένη ή Μπροστά από την Εποχή Της;

ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΝ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥΣ. ΕΞΕΤΑΣΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ.

Είχε αρχή το φυσικό σύμπαν;

Κορυφαίοι επιστήμονες πίστευαν κάποτε ακράδαντα ότι η απάντηση ήταν όχι. Τώρα γενικά δέχονται ότι το σύμπαν είχε αρχή. Η Γραφή το έλεγε αυτό ξεκάθαρα ευθύς εξαρχής.​—Γένεση 1:1.

Ποιο είναι το σχήμα της γης;

Στην αρχαιότητα, πολλοί πίστευαν ότι η γη είναι επίπεδη. Τον πέμπτο αιώνα Π.Κ.Χ., Έλληνες επιστήμονες ισχυρίστηκαν ότι είναι σφαιρική. Πολύ πριν από αυτό όμως​—τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ.​—ο Βιβλικός συγγραφέας Ησαΐας αναφέρθηκε στον «κύκλο της γης», χρησιμοποιώντας μια λέξη που μπορεί επίσης να αποδοθεί «σφαίρα».​—Ησαΐας 40:22· υποσημείωση.

Φθείρεται ο έναστρος ουρανός;

Ο Αριστοτέλης, που έζησε τον τέταρτο αιώνα Π.Κ.Χ., δίδασκε ότι η φθορά είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στη γη, ενώ ο έναστρος ουρανός δεν θα μπορούσε ποτέ να υποστεί αλλαγές ή να φθαρεί. Αυτή η άποψη κυριαρχούσε επί πολλούς αιώνες. Αλλά τον 19ο αιώνα, κάποιοι επιστήμονες διατύπωσαν την έννοια της εντροπίας. Σύμφωνα με αυτήν, καθετί υλικό, είτε στον ουρανό είτε στη γη, τείνει προς τη φθορά. Ένας από τους επιστήμονες που συνέβαλε στη διάδοση αυτής της έννοιας, ο Λόρδος Κέλβιν, παρατήρησε ότι η Γραφή λέει για τους ουρανούς: «Σαν ρούχο θα φθαρούν όλοι». (Ψαλμός 102:25, 26) Ο Κέλβιν πίστευε, όπως διδάσκει η Γραφή, ότι ο Θεός μπορεί να επιλέξει να μην επιτρέψει να καταστραφούν τα δημιουργήματά Του από τη φθορά.​—Εκκλησιαστής 1:4.

Τι συγκρατεί τους πλανήτες, όπως τη γη μας, στη θέση τους;

Ο Αριστοτέλης δίδασκε ότι όλα τα ουράνια σώματα είναι κλεισμένα μέσα σε διάφανες ομόκεντρες σφαίρες, με τη γη να βρίσκεται στο κέντρο. Τον 18ο αιώνα Κ.Χ., οι επιστήμονες άρχισαν να δέχονται ότι τα αστέρια και οι πλανήτες ίσως κρέμονται στο κενό. Στο βιβλίο του Ιώβ, όμως, που γράφτηκε τον 15ο αιώνα Π.Κ.Χ., διαβάζουμε ότι ο Δημιουργός «κρεμάει τη γη στο τίποτα».​—Ιώβ 26:7.

ΙΑΤΡΙΚΗ

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ, ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.

Απομόνωση των ασθενών.

Ο Μωσαϊκός Νόμος όριζε ότι όσοι έπασχαν από λέπρα έπρεπε να μένουν μακριά από τους άλλους. Μόνο όταν ξέσπασαν οι φοβερές επιδημίες του Μεσαίωνα έμαθαν οι γιατροί να εφαρμόζουν αυτή την αρχή, η οποία θεωρείται ακόμη αποτελεσματική.​—Λευιτικό, κεφάλαια 13 και 14.

Πλύσιμο των χεριών μετά το άγγιγμα νεκρού σώματος.

Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι γιατροί συνήθιζαν να κάνουν νεκροψίες και αμέσως μετά να φροντίζουν ζωντανούς ασθενείς​—χωρίς να πλύνουν πρώτα τα χέρια τους. Αυτή η συνήθεια προκάλεσε πολλούς θανάτους. Ωστόσο, ο Μωσαϊκός Νόμος δήλωνε ότι οποιοσδήποτε άγγιζε νεκρό σώμα ήταν τελετουργικά ακάθαρτος. Έδινε μάλιστα την οδηγία να χρησιμοποιείται νερό για τελετουργικό καθαρισμό σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτές οι θρησκευτικές συνήθειες ασφαλώς είχαν οφέλη και για την υγεία.​—Αριθμοί 19:11, 19.

Διαχείριση περιττωμάτων.

Κάθε χρόνο, πάνω από μισό εκατομμύριο παιδιά πεθαίνουν από διάρροια, κυρίως επειδή ήρθαν σε επαφή με ανθρώπινα περιττώματα τα οποία δεν είχαν τύχει σωστής διαχείρισης. Ο Μωσαϊκός Νόμος έλεγε ότι τα ανθρώπινα περιττώματα έπρεπε να θάβονται μακριά από κατοικημένες περιοχές.​—Δευτερονόμιο 23:13.

Χρονική στιγμή της περιτομής.

Ο Νόμος του Θεού όριζε κατηγορηματικά ότι τα αγόρια έπρεπε να περιτέμνονται την όγδοη μέρα της ζωής τους. (Λευιτικό 12:3) Θεωρείται ότι η πήξη του αίματος στα νεογέννητα μωρά φτάνει σε φυσιολογικές τιμές μετά την πρώτη εβδομάδα. Στους Βιβλικούς χρόνους, που δεν υπήρχαν προηγμένες ιατρικές θεραπείες, το ότι περίμεναν πάνω από μία εβδομάδα για να κάνουν την περιτομή αποτελούσε σοφή προστασία.

Η σχέση μεταξύ συναισθηματικής και σωματικής υγείας.

Ιατρικοί ερευνητές και επιστήμονες λένε ότι τα θετικά συναισθήματα, όπως η χαρά, η ελπίδα, η ευγνωμοσύνη και η προθυμία να συγχωρούμε, έχουν καλή επίδραση στην υγεία. Η Γραφή λέει: «Η χαρούμενη καρδιά είναι καλό φάρμακο, αλλά το συντετριμμένο πνεύμα απομυζά τη δύναμη του ανθρώπου».​—Παροιμίες 17:22.