จดหมายฉบับแรกของเปโตร 2:1-25
2 ดังนั้น ให้พวกคุณเลิกทำชั่วทุกรูปแบบ+ รวมทั้งการหลอกลวง การเสแสร้ง การอิจฉาริษยา และการใส่ร้ายป้ายสีทุกอย่าง
2 แต่ให้เพาะความรู้สึกอยากรับถ้อยคำบริสุทธิ์ของพระเจ้าเหมือนเด็กแรกเกิด+ที่หิวนม ถ้อยคำนั้นจะทำให้พวกคุณเติบโตและได้รับความรอด+
3 พวกคุณก็ได้ชิมดูและรู้แล้วว่าผู้เป็นนายกรุณาขนาดไหน
4 ท่านเป็นหินที่มีชีวิตอยู่ ผู้คนไม่ยอมรับหินก้อนนี้+ แต่พระเจ้ากลับเลือกไว้และถือว่ามีค่ามาก+ เมื่อพวกคุณมาหาท่าน
5 พวกคุณซึ่งเป็นหินที่มีชีวิตอยู่ก็กำลังถูกนำมาก่อขึ้นเป็นวิหารด้วยพลังของพระเจ้า+ และเป็นคณะปุโรหิตที่บริสุทธิ์ซึ่งทำหน้าที่ถวายเครื่องบูชาตามการชี้นำจากพลังของพระองค์+ ซึ่งพระองค์พอใจรับไว้ผ่านทางพระเยซูคริสต์+
6 เหมือนที่พระคัมภีร์บอกว่า “เราวางหินก้อนหนึ่งไว้ที่ศิโยน เป็นหินที่มีค่ามากซึ่งเราเลือกไว้ให้เป็นหินหัวมุมของฐานราก และทุกคนที่แสดงความเชื่อในหินก้อนนี้จะไม่ผิดหวังเลย”*+
7 พระคริสต์จึงมีค่ามากสำหรับพวกคุณเพราะพวกคุณเป็นผู้เชื่อถือ แต่สำหรับคนที่ไม่เชื่อ “หินที่ช่างก่อสร้างทิ้งไปแล้ว+ กลายมาเป็นหินหัวมุมหลัก”*+
8 และเป็น “หินที่ทำให้สะดุดและหินที่ทำให้ล้ม”+ คนพวกนั้นสะดุดล้มเพราะพวกเขาไม่เชื่อฟังถ้อยคำของพระเจ้า พวกเขาจะต้องพบจุดจบแบบนี้แหละ
9 แต่พวกคุณเป็น “เชื้อชาติที่ถูกเลือก เป็นปุโรหิตและเป็นกษัตริย์ เป็นชาติบริสุทธิ์+ เป็นชนชาติที่เป็นสมบัติพิเศษของพระเจ้า+ เพื่อพวกคุณจะป่าวประกาศคุณความดี”+ ของพระองค์ที่เรียกพวกคุณออกจากความมืดมาหาความสว่างที่มหัศจรรย์ของพระองค์+
10 เมื่อก่อนพวกคุณไม่ได้เป็นชนชาติ แต่เดี๋ยวนี้พวกคุณเป็นชนชาติของพระเจ้าแล้ว+ เมื่อก่อนพระเจ้าไม่ได้แสดงความเมตตาต่อพวกคุณ แต่เดี๋ยวนี้พระองค์แสดงความเมตตาแล้ว+
11 พี่น้องที่รัก ผมขอเตือนพวกคุณที่เป็นคนต่างชาติและคนอาศัยชั่วคราวในโลกนี้+ให้ต้านทานความต้องการของร่างกายที่มีบาป+ ซึ่งกำลังต่อสู้กับคุณอยู่+
12 ประพฤติตัวให้ดีเสมอเมื่ออยู่กับผู้คนในโลก+ เพราะถ้าพวกเขากล่าวหาพวกคุณว่าเป็นคนทำชั่วแต่เห็นการกระทำที่ดีของคุณ+ พวกเขาก็จะยกย่องสรรเสริญพระเจ้าในวันที่พระองค์มาตรวจสอบ
13 เพื่อเห็นแก่ผู้เป็นนาย ให้พวกคุณยอมอยู่ใต้อำนาจ*ทุกอย่างที่มนุษย์ตั้งขึ้น+ ไม่ว่าจะเป็นกษัตริย์+ที่มีอำนาจสูงกว่า
14 หรือผู้ว่าราชการซึ่งกษัตริย์ส่งมาลงโทษคนทำผิดแต่ยกย่องคนทำดี+
15 เพราะพระเจ้าอยากให้พวกคุณทำดี เพื่อทำให้คนที่ไม่มีเหตุผลซึ่งพูดเรื่องที่ตัวเองไม่รู้จริงต้องเงียบเสียง+
16 ให้ใช้ชีวิตแบบคนที่มีอิสระ+ แต่ใช้อิสรภาพนั้นเพื่อรับใช้พระเจ้าอย่างทาส+ ไม่ใช่เป็นข้ออ้างในการทำชั่ว+
17 ให้เกียรติคนทุกชนิด+ ให้รักพี่น้องคริสเตียนทุกคน+ เกรงกลัวพระเจ้า+ และนับถือกษัตริย์+
18 ให้คนรับใช้ยอมเชื่อฟังนายด้วยความเคารพยำเกรงอย่างเหมาะสม+ ไม่ใช่เฉพาะนายที่ดีและมีเหตุผลเท่านั้น แต่นายที่เอาใจยากด้วย
19 ถ้าใครยอมทนความลำบากและทนทุกข์อย่างไม่เป็นธรรมเพราะต้องการเชื่อฟังพระเจ้า*+ เขาก็ทำให้พระองค์พอใจ
20 ถ้าพวกคุณถูกลงโทษเพราะทำผิด จะน่ายกย่องตรงไหน?+ แต่ถ้าทนทุกข์เพราะทำดี พวกคุณก็ทำให้พระเจ้าพอใจ+
21 ที่จริง พวกคุณถูกเรียกให้มาเดินในทางนี้ที่ต้องเจอความทุกข์ แม้แต่พระคริสต์เองก็ยังทนทุกข์เพื่อพวกคุณ+ ท่านเป็นตัวอย่างเพื่อให้พวกคุณเดินตามรอยเท้าของท่านอย่างใกล้ชิด+
22 ท่านไม่เคยทำบาป+และไม่เคยพูดหลอกลวงเลย+
23 เมื่อท่านถูกด่า+ ท่านก็ไม่ได้ด่าตอบ+ เมื่อท่านทนทุกข์ทรมาน+ ท่านก็ไม่ได้ข่มขู่ใคร แต่ฝากตัวท่านเองไว้กับพระเจ้าที่ตัดสิน+อย่างยุติธรรม
24 ท่านแบกรับบาปของเราไว้+ด้วยร่างกายของท่านเมื่อถูกตรึงบนเสา*+ เพื่อเราจะได้พ้นจากบาปและใช้ชีวิตอย่างถูกต้องชอบธรรม และ “ท่านยอมทนกับบาดแผลเพื่อพวกคุณจะได้รับการรักษาให้หาย”+
25 เมื่อก่อนพวกคุณเคยเป็นเหมือนแกะที่หลงหาย+ แต่เดี๋ยวนี้พวกคุณได้กลับมาหาผู้เลี้ยง+และผู้ดูแลรักษาชีวิตแล้ว
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “ไม่ต้องอับอายขายหน้าเลย”
^ อาจหมายถึงหินก้อนบนสุดที่อยู่มุมห้อง ตรงจุดที่ผนังอาคารสองด้านมาบรรจบกัน
^ หรือ “สถาบัน”
^ แปลตรงตัวว่า “เพราะความรู้สึกผิดชอบชั่วดี”
^ หรือ “ต้นไม้”