Sem Vottar Jehóva höfum við ánægju af að ræða um trú við fólk af öllum trúarbrögðum en tökum ekki þátt í sameiginlegri tilbeiðslu með öðrum trúfélögum. Biblían sýnir að sannkristnir menn eru samlyndir og sameinaðir í trúnni. (Efesusbréfið 4:16; 1. Korintubréf 1:10; Filippíbréfið 2:2) Það felur meira í sér en að vera sammála um dyggðir eins og kærleika, samkennd og fyrirgefningu. Trúarskoðanir okkar byggjast á nákvæmri þekkingu á Biblíunni en án þekkingarinnar væri trú okkar til einskis. – Rómverjabréfið 10:2, 3.

 Í Biblíunni er því líkt við ójafnt ok að tilbiðja með þeim sem eru annarrar trúar. Slíkt misræmi myndi skaða trú sannkristins manns. (2. Korintubréf 6:14-17) Jesús leyfði fylgjendum sínum þess vegna ekki að tilbiðja með fólki sem er annarrar trúar. (Matteus 12:30; Jóhannes 14:6) Lögin, sem Guð gaf fyrir milligöngu Móse, bönnuðu líka Ísraelsmönnum til forna að taka þátt í tilbeiðslu nágrannaþjóðanna. (2. Mósebók 34:11-14) Seinna höfnuðu trúfastir Ísraelsmenn boði um hjálp sem fæli í sér trúarlegt bandalag við fólk sem var annarrar trúar. – Esrabók 4:1-3.

 Já. Við höfum, líkt og Páll postuli, áhuga á að reyna að skilja hugsun og trúarskoðanir ,sem flestra‘ þegar við boðum trúna. (1. Korintubréf 9:19-22) Þegar við ræðum við fólk reynum við að fara eftir ráðleggingum Biblíunnar um að að sýna öðrum „virðingu“. – 1. Pétursbréf 3:15, 16.