Ang tanan nga tawo may personal nga ngalan. Gani, indi bala nga dapat may ngalan man ang Dios? Kon gusto naton nga mangin abyan ang isa ka tawo, dapat nakilala kag ginagamit naton ang iya ngalan. Indi bala nga dapat amo man sina kon parte sa aton pagpakig-abyan sa Dios?

 Sa Biblia, ang Dios nagsiling: “Ako si Jehova. Amo ina ang akon ngalan.” (Isaias 42:8) Ang Dios madamo sing titulo sa Biblia, subong sang “Dios nga Makaako,” “Soberanong Ginuo,” kag “Manunuga.” Pero, ginapangabay niya gihapon ang iya mga sumilimba nga tawgon sia sa iya personal nga ngalan.—Genesis 17:1; Binuhatan 4:24; 1 Pedro 4:19.

 Sa madamo nga translation sang Biblia, makita ang personal nga ngalan sang Dios sa Exodo 6:3. Ina nga teksto nagasiling: “Nagpakita ako kay Abraham, kay Isaac, kag kay Jacob bilang Dios nga Labing Gamhanan, apang tuhoy sa akon ngalan nga Jehova wala ako magpakilala sa ila kon sin-o gid ako.”

 Ang ngalan sang Dios sa Ingles nga “Jehovah” siniglo na nga ginagamit. Madamo nga iskolar ang nagagamit sang “Yahweh.” Pero, mas madamo nga lenguahe sa kalibutan ang nagagamit sang “Jehova.” Ang una nga bahin sang Biblia wala ginsulat sa Hiligaynon kundi sa Hebreo, ang lenguahe nga ginabasa halin sa tuo pa wala. Sa sini nga lenguahe, ang ngalan sang Dios mabasa subong apat ka consonant nga יהוה. Ining apat ka Hebreo nga letra nga ginbadbad nga YHWH—ginatawag nga Tetragrammaton.