Οι επιστήμονες παλιότερα πίστευαν ότι η γλώσσα του κολιβρίου αντλεί νέκταρ χάρη σε φυσικές δυνάμεις που ανεβάζουν προς τα πάνω υγρά μέσα από μικροσκοπικούς σωλήνες—μια διαδικασία που ονομάζεται τριχοειδής έλξη. Μελέτες όμως που έγιναν αργότερα έχουν δείξει ότι το κολίβριο χρησιμοποιεί μια πολύ πιο αποτελεσματική μέθοδο, η οποία περιγράφεται ως «παγίδα υγρών».

 Σκεφτείτε: Όταν η γλώσσα του κολιβρίου βυθίζεται στο νέκταρ, χωρίζεται οριζόντια δημιουργώντας δύο μύτες. Στην άκρη κάθε μύτης υπάρχει ένα αυλάκι. Τα αυλάκια είναι στην πραγματικότητα κλειστές εγκοπές. Μόλις οι μύτες βυθίζονται στο υγρό, τα αυλάκια ανοίγουν και οι άκρες της γλώσσας εκτείνονται, δίνοντας τη δυνατότητα στο πουλί να τραβήξει το νέκταρ με τη γλώσσα αντί να το ρουφήξει όπως θα έκανε με ένα καλαμάκι. Όταν αποσύρεται η γλώσσα, συμβαίνει το αντίθετο—οι άκρες στις μύτες της γλώσσας κλείνουν με το νέκταρ παγιδευμένο μέσα τους.

 Όλη αυτή η διαδικασία διαρκεί «λιγότερο από ένα δέκατο του δευτερολέπτου», λένε οι ερευνητές Αλεχάντρο Ρίκο-Γκεβάρα, Τάι-Σι Φαν και Μάργκαρετ Ρουμπέγκα. Επίσης δηλώνουν: «Η άκρη της γλώσσας είναι μια δυναμική συσκευή συλλογής υγρών που αλλάζει . . . εντελώς μορφή καθώς εισέρχεται και εξέρχεται από υγρά».

 Ωστόσο, η συσκευή δεν καταναλώνει καθόλου από την πολύτιμη ενέργεια του μικροσκοπικού πουλιού. Οι άκρες της γλώσσας εκτείνονται και κλείνουν ως αποτέλεσμα πολύπλοκων δυνάμεων που επιδρούν πάνω τους καθώς μπαινοβγαίνουν στο υγρό.

 Εφόσον η γλώσσα του κολιβρίου είναι μια τόσο αποτελεσματική παγίδα υγρών, οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση για εφαρμογές στην ιατρική, στη ρομποτική και σε άλλους τομείς. Θα μπορούσε ακόμη και να βοηθήσει στον σχεδιασμό εργαλείων για την περισυλλογή υγρών ή πετρελαιοκηλίδων.

 Ποια είναι η άποψή σας; Είναι η πολυσύνθετη γλώσσα του κολιβρίου προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως είναι προϊόν σχεδιασμού;