ასაქ მიენდჷ იეჰოვას, ნამდა გეურჯგინუდკო დიდ ჯარშა (2 მატ. 14:9—12; w21.03 5 ¶12).

შხვა დროს თიქ უმოს ჭიჭე ჯარიშ გიორჯგინალო სირიაშ მეფეს თხუ მოხვარა (2 მატ. 16:1—3; w21.03 5 ¶13).

იეჰოვაქ ვემიწონუ ასაშ საქციელ, მუშენდა თინა უკვე ვა გორუნდჷ ღორონთიშ მოხვარას (2 მატ. 16:7—9).

შილებე მივენდათ იეჰოვას, მუჟამსით თიცალ სერიოზულ გადაწყვეტილებეფს ბღებულენთ, ნამდგაქ შილებე ჩქინ ცხოვრება დოთირუას. მარა მუჭო იფქციებუთ უმოს ჭიჭე გადაწყვეტილებეფიშ დროს? საჭირო რე, ირნერ სიტუაციას იეჰოვაშა ვორდათ მენდებულ (იგავ. 3:5, 6; w21.03 6 ¶14).