1. Rab O‘g‘li sevgi ko‘rsatdi,

Bizga zo‘r o‘rnak qoldirdi.

U vaqtin va mehrin

So‘zda va ishda

Etdi har kimga baxshida.

U qo‘lin cho‘zdi nochorga,

Davo baxsh etdi xastaga.

Podshohlik qilishga shay turdi u,

«Albat istayman!» — dedi u.

2. Biz ibrat olib Isodan,

Mudom yuramiz izidan.

Mehrimiz ulashib

Tashna qalblarga,

Ta’lim beramiz ularga.

Gar muhtoj bo‘lsa do‘stimiz,

Beva-yu yetim qo‘shnimiz,

Shu zamon yordamga shoshamiz biz,

«Albat istayman!» — deymiz biz.