Юҳанно баён этган хушхабар 5:1–47
5 Бу ҳодисалардан сўнг яҳудийларнинг байрами бошланди+ ва Исо Қуддусга кетди.
2 Қуддусда эса Қўй дарвозаси+ ёнида, атрофи бешта устун билан ўралган ҳовуз бор эди. Ибронийчада у Байтзата, деб номланади.
3 У ерда кўп касаллар, кўрлар, чўлоқлар ва оёқ-қўллари қуриб қолганлар ётишарди.
4 * ——
5 Улар орасида 38 йилдан буён касал бўлиб ётган киши бор эди.
6 Исо бу одамнинг ётганини ва анча вақтдан бери дардга чалинганини кўриб, ундан: «Соғайишни истайсизми?»+ — деб сўради.
7 Бемор унга жавобан: «Тақсир, сув тўлқинланганда мени ҳовузга туширадиган ҳеч кимим йўқ. Ўзим етиб боргунимча, бошқаси мендан олдин тушиб олади»,— деди.
8 Исо унга: «Қани, ўрнингиздан туриб, тўшагингизни кўтаринг-да, юраверинг»+,— деб айтди.
9 Ўша одам шу ондаёқ соғайди ва тўшагини кўтариб, юра бошлади.
У кун Шаббат* эди.
10 Шу сабабли айрим яҳудийлар соғайган кишига: «Бугун Шаббат ва тўшак кўтариб юришинг ноқонуний»+,— дейишди.
11 Аммо у шундай деди: «Мени соғайтирган одам: “Тўшагингизни кўтаринг-да, юраверинг”,— деган».
12 Улар бу кишидан сўрашди: «Ким у, сенга: “Тўшагингизни кўтаринг-да, юраверинг”,— деган?»
13 Соғайган киши унинг кимлигини билмасди, боиси Исо ўша ердаги оломонга аралашиб, кўздан ғойиб бўлган эди.
14 Кейинроқ Исо уни маъбадда учратиб, шундай деди: «Мана, энди соғайдингиз. Бундан баттарига йўлиқмаслик учун, бошқа гуноҳ қилманг».
15 Бу одам бориб, айрим яҳудийларга уни Исо соғайтирганини айтди.
16 Шунда улар Исони таъқиб қила бошлашди, чунки у бундай ишларни Шаббат куни қилаётган эди.
17 Исо эса уларга: «Отам ҳанузгача меҳнат қилиб келяпти, мен ҳам меҳнат қиляпман»+,— деди.
18 Айрим яҳудийлар буни эшитиб, уни ўлдириш пайига тушишди. Ахир у нафақат Шаббат кунининг қоидасини бузди, балки Худони Отам деб атаб+, ўзини Унга тенглаштирди+.
19 Шунда Исо уларга қарата қуйидагиларни айтди: «Ишонаверинг, Ўғил ўз ихтиёри билан ҳеч нарса қила олмайди, аксинча Отасидан кўрганларини қилади+. Ота нимаики қилса, Ўғил ҳам шуни бажаради.
20 Зеро Ота Ўғлини севади+ ва қилаётган барча ишларини унга кўрсатмоқда ҳамда сизларни таажжубга солиш учун бундан ҳам ортиқроғини намоён этади+.
21 Ота ўликларни тирилтириб, ҳаёт бахш этаётгани каби+, Ўғил ҳам истаган кишига ҳаёт бахш этади+.
22 Ота ҳеч кимни ҳукм қилмайди, балки ҳукм қилиш ҳуқуқини бутунлай Ўғилга берган+.
23 Токи барча Аллоҳни улуғлаганидай, Ўғилни ҳам шарафласин. Кимки Ўғилни ҳурмат қилмаса, уни юборган Отани ҳам ҳурмат қилмаган бўлади+.
24 Ишонаверинг, сўзимни тинглаб, мени Юборганга ишонган киши, абадий ҳаётга эгадир+. У ҳукм этилмайди, негаки у ўлимдан ҳаётга ўтган+.
25 Ишонаверинг, ўлганлар Худо Ўғлининг овозини эшитадиган вақт келяпти ва ўша вақт келди ҳам. Унинг овозига қулоқ тутганлар тирилади.
26 Ота ҳаёт ато этиш қудратига эга бўлганидек+, Ўғилга ҳам ҳаётбахш куч берган+.
27 Шунингдек унга ҳукм этиш ҳуқуқини берган+, зеро у Инсон Ўғлидир+.
28 Бунга таажжубланманглар, чунки шундай вақт келяптики, мозорларда* бўлган ҳамма унинг овозини эшитиб+
29 чиқади: яхшилик қилганлар яшаш учун, ёмонлик қилганлар эса ҳукм этилиш учун тирилади+.
30 Мен ўзимча ҳеч нарса қила олмайман. Эшитганим бўйича ҳукм қиламан ва менинг ҳукмим адолатлидир+, боиси мен ўз хоҳишимни эмас, мени Юборганнинг иродасини бажаришга интиламан+.
31 Агар мен ўзим ҳақимда ўзим шоҳидлик бераётган бўлсам, унда шаҳодатим ҳақиқий эмас+.
32 Мен ҳақимда бошқа шоҳидлик берувчи бор ва мен Унинг шоҳидлиги чин эканини биламан+.
33 Сизлар Яҳёнинг ёнига одамларни юбордингизлар ва у ҳақиқат тўғрисида шоҳидлик берди+.
34 Мен инсоннинг шоҳидлигига муҳтож эмасман, лекин буни қутқарилишингиз учун айтяпман.
35 Бу одам порлаб, нур сочаётган чироқ эди, аммо сизлар оз вақт унинг нурида қувонишни истадингиз+.
36 Бироқ мен Яҳёнинг шоҳидлигидан ҳам буюкроқ шоҳидликка эгаман. Чунки Отам менга бажаришни буюрган ва мен бажараётган айнан шу ишлар, мени Отам юборганидан шаҳодат бериб турибди+.
37 Устига-устак, мени юборган Отамнинг Ўзи мен ҳақимда шоҳидлик берди+. Сизлар эса Уни ҳеч қачон эшитмагансиз, қиёфасини ҳам кўрмагансиз+.
38 Унинг сўзлари ҳам кўнгилларингиздан жой олмайди, негаки сизлар У юборган кишига ишонмаяпсиз.
39 Сизлар Муқаддас Ёзувларни синчиклаб текширасиз+, чунки булар орқали абадий ҳаётга эришамиз, деб ўйлайсиз. Айнан улар мен ҳақимда шоҳидлик беряпти-ку+.
40 Лекин сизлар ҳаётга эга бўлиш учун олдимга келишни хоҳламаяпсиз+.
41 Мен инсонлардан шон-шараф орттиришни истамайман.
42 Фақат шуни биламанки, қалбларингизда Аллоҳга муҳаббат йўқ.
43 Мен Отамнинг номидан келдим, аммо сизлар мени қабул қилмаяпсиз. Борди-ю, бошқа кимса ўз номидан келганида, уни қабул қилган бўлардингиз.
44 Бир-бирингиздан таҳсин оласиз-у, Худодан таҳсин олишга интилмас экансиз, унда қандай ишонишингиз мумкин?+
45 Сизларни Отам олдида айблайман, деб ўйламанг. Сизларни айбловчи, ўзингиз умид боғлаган Мусодир+.
46 Агар Мусога ишонганингизда эди, менга ҳам ишонар эдингиз. Зеро у мен ҳақимда ёзган+.
47 Унинг ёзганларига ишонмас экансиз, менинг сўзларимга қандай ишонасиз?»
