1. Караңгы, салкын дөньядан

Аллаһы безне чыгарган.

Кардәшлек бәхет китерә;

Без дуслыкка ия.

Бердәмлек саклыйбыз.

Бу — рухи оҗмах!

Саф, чиста телдә сөйләшү,

Хезмәттә бергә катнашу

Тынычлык һәм бердәмлеккә

Үз өлешен кертә.

2. Без эштә, сүздә, уйларда

Омтылабыз бердәмлеккә.

Тынычлык саклап яшәргә

Рух булышлык итә.

Дус булып яшибез —

Шундый күңелле!

Туганнарча яратканда,

Басынкы булып калганда,

Татулык хөкем сөрәчәк,

Мәңгегә калачак.