2. Korintoslular 1:1-24

1  Tanrı’nın isteğiyle Mesih İsa’nın elçisi+ olan Pavlus’tan ve kardeşimiz Timoteos’tan,+ Tanrı’nın Korintos’taki cemaatine ve tüm Ahaya+ bölgesindeki kardeşlere,*+  Babamız Tanrı’nın ve Efendimiz İsa Mesih’in lütfu ve barışı sizinle olsun.+  Efendimiz İsa Mesih’in Tanrısı ve Babasına+ şükürler olsun; O merhamet dolu+ Babadır, her tesellinin kaynağı olan Tanrı’dır.+  Tüm sıkıntılarımızda bizi teselli ederek,+ bizim de Kendisinden aldığımız teselliyle,+ sıkıntı çeken herkesi teselli edebilmemizi+ sağlayan O’dur.  Mesih uğruna çektiğimiz sıkıntılar nasıl çoğalıyorsa,+ Mesih aracılığıyla bulduğumuz teselli de öyle çoğalıyor.+  Biz sıkıntıdaysak sizin teselli bulmanız ve kurtuluşa erişmeniz+ içindir. Teselli ediliyorsak yine sizin teselli bulmanız içindir; bu teselli bizim çektiğimiz aynı sıkıntılara+ dayanmanızı sağlar.  Dolayısıyla, sıkıntılara bizimle nasıl ortak oldunuzsa teselliye de ortak olacağınızı+ bilerek, sizinle ilgili ümidimizi aynen koruyoruz.  Kardeşler, Asya eyaletinde+ başımıza gelen sıkıntıdan habersiz kalmanızı istemeyiz. Gücümüzün ötesinde, ağır bir baskı altındaydık; öyle ki, hayatta kalacağımızı bile sanmıyorduk.+  Gerçekten, ölüm hükmünü içimizde hissettik. Bu, kendimize değil, ölüleri dirilten+ Tanrı’ya güvenelim+ diye oldu. 10  O bizi ölüm gibi büyük bir tehlikeden kurtardı ve kurtaracaktır da;+ ümidimizi O’na bağlıyoruz, ileride bizi yine kurtaracaktır.+ 11  Sizler de yakarışlarınızla bize yardımcı olabilirsiniz;+ böylece pek çok kişinin duasıyla+ bize gösterilen lütuftan ötürü, yine pek çok kişi tarafından bizimle ilgili şükürler+ sunulabilir. 12  Bu dünyada, özellikle size karşı, insan bilgeliğine+ değil, Tanrı’nın lütfuna dayanarak kutsallık ve Tanrı’dan öğrendiğimiz içtenlikle davrandığımızı rahat bir vicdanla+ söyleyebiliriz ve bununla övünürüz. 13  Gerçekten, size iyi bildiğiniz ve tam olarak farkında olduğunuz şeylerin dışında bir şey yazmıyoruz. Umarım sonuna kadar da bunların farkında olmaya devam edersiniz.+ 14  Şimdiden bir ölçüde farkında olduğunuz gibi, siz bizim için Efendimiz İsa’nın gününde+ nasıl övünç kaynağı olacaksanız, biz de sizin için övünç kaynağıyız.+ 15  Bu güvenle, size ikinci kez sevinç vesilesi yaratmak+ için oraya gelmeye niyetlenmiştim.+ 16  Yanınızda mola verdikten sonra Makedonya’ya gitmek,+ sonra Makedonya’dan tekrar size dönmek+ ve Yahudiye’ye sizin tarafınızdan yolcu edilmek+ istiyordum. 17  Bu niyetim geçici bir heves+ miydi? Kendi keyfime göre+ bir şeyler tasarladım da, “Evet, Evet” derken sonra “Hayır, Hayır” mı dedim?+ 18  Tanrı’nın güvenilirliği nasıl kesinse, bizim de size bir şey söylerken hem ‘Evet’ hem ‘Hayır’ demediğimiz öyle kesindir. 19  Çünkü, Silvanus, Timoteos+ ve benim aracılığımla aranızda duyurulan Tanrı’nın Oğlu,+ Mesih İsa hem Evet hem Hayır olmadı. Onun Eveti yalnızca Evet oldu.+ 20  Tanrı’nın ne kadar vaadi+ varsa, hepsi onun sayesinde Evet oldu.+ Dolayısıyla, biz de Tanrı’yı yüceltmek üzere onun aracılığıyla Kendisine “Amin”+ diyebiliyoruz. 21  Sizin ve bizim Mesih’e ait olduğumuza dair güvence veren ve bizi mesheden+ Tanrı’dır. 22  O, bize mührünü vurdu+ ve gelecek olanın teminatını,+ yani ruhu+ yüreklerimize koydu. 23  Tanrı şahidim+ olsun ki, Korintos’a henüz gelmeyişim sizi esirgemek içindir.+ 24  İmanınız üzerinde hâkimiyet kurmaya çalışmıyoruz,+ çünkü imanınızla+ ayaktasınız.+ Biz sevinciniz için çalışan iş arkadaşlarıyız.+

Dipnotlar

2Ko 1:1 Sözcük anlamıyla, “kutsal kişilere”