KUTSAL KİTABIN KARŞILAŞTIĞI ENGEL: Kutsal Kitabı yazanların ve çoğaltanların kullandığı başlıca yazı malzemeleri papirüs ve parşömendi * (2. Timoteos 4:13). Bu malzemeler Kutsal Kitabın yüzyıllar boyu varlığını sürdürmesinde nasıl bir zorluk oluşturdu?

Papirüs kolayca yırtılan, solan ve yıpranan bir malzemedir. Mısırbilimci Richard Parkinson ve Stephen Quirke’nin dediği gibi, bir papirüs sayfası “er ya da geç çürüyüp liften bir iskelete ve bir avuç toza dönüşür.” Ayrıca, “Bir tomar depolandığı yerde nemden etkilenerek küflenebilir, gömülü durumdayken başta beyaz karıncalar olmak üzere böcekler ve kemirgenler tarafından yenilebilir.” Bulunan bazı papirüsler daha sonra aşırı derecede ışığa ya da neme maruz kalmış, bu da çürümelerini hızlandırmıştı.

Parşömen, papirüsten daha dayanıklı bir malzemedir, fakat o da kötü kullanıldığında, aşırı sıcağa, soğuğa, neme ya da ışığa maruz kaldığında çürür. * Parşömen de böceklerin hedefidir. Dolayısıyla, antik çağdaki yazışmalarla ilgili bir kaynakta belirtildiği gibi, eski kayıtların günümüze dek ulaşması istisnai bir durumdur (Everyday Writing in the Graeco-Roman East). Kutsal Kitap bu şekilde çürüyüp gitseydi içerdiği mesaj da onunla birlikte yok olacaktı.

KUTSAL KİTAP BUNU NASIL AŞTI? Musa Kanununa göre, Yahudi kralların her biri Kutsal Yazıların ilk beş kitabından oluşan ‘kanunu kitap halinde yazarak kendisine bir kopya hazırlamakla’ yükümlüydü (Tekrar 17:18). Dahası, profesyonel yazıcılar o kadar çok elyazması kopya ürettiler ki MS 1. yüzyıla gelindiğinde tüm İsrail ülkesindeki, hatta Makedonya gibi uzak ülkelerdeki sinagoglarda bile kutsal yazılar bulunuyordu (Luka 4:16, 17; Elçiler 17:11). Acaba bu çok eski elyazmalarından bazıları günümüze nasıl ulaştı?

Yeni Ahit bilgini Philip W. Comfort şöyle açıklıyor: “Yahudiler Kutsal Yazıları içeren tomarları korumak için onları çömleklere ya da küplere koyarlardı.” Anlaşılan Hıristiyanlar da aynı geleneği sürdürdü. Gerçekten de, Kutsal Kitabın bazı eski elyazmaları kil çömlekler içinde, karanlık odalarda, mağaralarda ve aşırı kurak bölgelerde bulundu.

SONUÇ: Kutsal Kitabın çeşitli kısımlarını içeren binlerce elyazması günümüze dek varlığını sürdürmüştür ve bunlardan bazıları 2.000 yıldan daha eskiye dayanır. Bu kadar eski tarihlere ait bu kadar çok elyazması bulunan başka bir metin yoktur.