Vahiy kitabında söz edilen Büyük Babil, Tanrı’nın reddettiği sahte dinlerin tümüdür a (Vahiy 14:8; 17:5; 18:21). Bu dinler birçok açıdan birbirlerinden farklı olsa da, hepsinin ortak özelliği insanları tek gerçek Tanrı Yehova’dan uzaklaştırmasıdır (Tekrar 4:35).

Büyük Babil’in kimliğini belirlemenin yolları:

1.   Büyük Babil sembolik bir ifadedir. Kutsal Kitap, Büyük Babil’i “kadın” ve “büyük fahişe” olarak tanımlar ve onun hakkında şöyle söyler: “Alnının üzerinde sır dolu bir isim yazılıydı: ‘Büyük Babil’” (Vahiy 17:1, 3, 5). Vahiy kitabı simgesel ifadelerle doludur; bu yüzden Büyük Babil’in de gerçek bir kadın değil, sembolik bir ifade olduğu sonucuna varmak makuldür (Vahiy 1:1). Ayrıca onun “halklar, topluluklar, milletler ve dilleri” temsil eden ‘bol suların üzerinde oturduğu’ yazılıdır (Vahiy 17:1, 15). Gerçek bir kadın bunu yapamaz.

2.   Büyük Babil uluslararası bir oluşumu temsil eder. Büyük Babil, “dünyanın kralları üzerinde krallığı olan büyük şehir” olarak adlandırılır (Vahiy 17:18). Bu yüzden o, uluslararası alanda etkilidir.

3.   Büyük Babil siyasi veya ticari değil, dinsel bir oluşumdur. Eski Babil şehrinde dinin çok önemli bir yeri vardı ve burada yaşayan insanlar ‘tılsımlarla ve büyülerle uğraşıyorlardı’ (İşaya 47:1, 12, 13; Yeremya 50:1, 2, 38). Aslında bu şehirde gerçek Tanrı Yehova’nın onaylamadığı sahte bir tapınma hâkimdi (Başlangıç 10:8, 9; 11:2-4, 8). Babil’in kibirli yöneticileri kendilerini Yehova’dan ve O’na sunulan tapınmadan üstün gördüler (İşaya 14:4, 13, 14; Daniel 5:2-4, 23). Benzer şekilde, bugün Büyük Babil de ‘büyücülüğüyle’ tanınır. Bu, onun dinsel bir teşkilat olduğunu gösterir (Vahiy 18:23).

    Büyük Babil siyasi bir oluşum olamaz, çünkü “dünyanın kralları” onun yıkımında yas tuttular (Vahiy 17:1, 2; 18:9). Ticari bir oluşum da olamaz, çünkü Kutsal Kitap ‘dünyanın tacirleriyle’ Büyük Babil’in farklı şeyler olduğunu belirtir (Vahiy 18:11, 15).

4.   Büyük Babil, sahte dinin özelliklerini taşır. İnsanlara gerçek Tanrı Yehova’ya nasıl yaklaşacaklarını öğretmektense, sahte din onları diğer tanrılara tapınmaya yöneltir. Kutsal Kitap böyle kişilerin ‘tanrılarının peşinden giderek ahlaksızlık yaptıklarını’ söyler (Çıkış 34:15, 16; Levioğulları 20:6). Üçleme, canın ölümsüzlüğü ve tapınmada nesnelerin kullanılması gibi inançlar eski Babil’e dayanmaktadır ve bu öğretiler sahte dinlerde de oldukça yaygındır. Ayrıca bu dinler dünya işlerine de karışırlar. Kutsal Kitap böyle davranışları sadakatsizlik olarak görür (Yakup 4:4).

    Sahte dinin zenginliği ve gösterişi, Kutsal Kitabın Büyük Babil’le ilgili söyledikleriyle uyumludur. Kutsal Kitapta onun “erguvani ve kırmızı giysiler içinde”, ayrıca “altın, değerli taşlar ve incilerle süslenmiş” olduğu yazılıdır (Vahiy 17:4). Büyük Babil “dünyadaki iğrençliklerin”, yani Tanrı’yı yüceltmeyen tüm öğreti ve davranışların kaynağıdır (Vahiy 17:5). Sahte dine mensup olan kişiler, Büyük Babil’i destekleyen “halklar, topluluklar, milletler ve dillerdir” (Vahiy 17:15).

 Büyük Babil, ‘dünyada katledilmiş olan herkesin kanından’ sorumludur (Vahiy 18:24). Tarih boyunca sahte din, savaşları ve terör olaylarını desteklemiştir, ayrıca insanlara sevgi Tanrısı Yehova hakkındaki hakikatleri öğretmekte başarısız olmuştur (1. Yuhanna 4:8). Sahte dinin bu başarısızlığı çok kan dökülmesine yol açtı. Bu nedenle, Tanrı’yı memnun etmek isteyen kişiler sahte dinden ‘çıkmalı’, yani ondan tamamen ayrılmalıdır (Vahiy 18:4; 2. Korintoslular 6:14-17).