Sampung taon lang ako noong 1985 nang may dumating na mga batang Cambodian sa paaralan namin sa Columbus, Ohio, E.U.A. Isa sa mga batang lalaki ang nakakapag-Ingles nang kaunti. Sa tulong ng mga drowing, nagkuwento siya tungkol sa mga pagpapahirap, pagpatay, at pagtakas. Umiiyak ako sa gabi kapag naiisip ko ang mga batang iyon. Gusto kong sabihin sa kanila ang tungkol sa Paraiso at pagkabuhay-muli, pero hindi sila nakakaintindi ng Ingles. Kahit bata pa ako, nagdesisyon akong mag-aral ng Cambodian para masabi ko sa kanila ang tungkol kay Jehova. Wala akong kamalay-malay na malaki ang magiging epekto ng desisyong ito sa kinabukasan ko.

Mahirap matutuhan ang Cambodian. Dalawang beses akong muntik nang sumuko, pero ginamit ni Jehova ang mga magulang ko para patibayin ako. Nang maglaon, hinimok ako ng aking mga guro at kaklase na pumili ng magandang karera. Pero gusto kong magpayunir, kaya kumuha ako ng mga kurso sa high school na makakatulong para makapagtrabaho ako nang part-time at maabot ang tunguhin ko. Pagkatapos ng klase, sumasama ako sa ilang payunir sa ministeryo. Nagboluntaryo rin akong mag-tutor sa mga estudyanteng nag-aaral ng Ingles—isang desisyong malaki ang naitulong sa akin.

Noong 16 anyos ako, nabalitaan kong may Cambodian group sa Long Beach, California, E.U.A. Bumisita ako roon at natutong bumasa ng Cambodian. Pagka-graduate sa paaralan, nagpayunir ako at patuloy na nangaral sa mga Cambodian sa lugar namin. Pagtuntong ng 18 anyos, inisip kong lumipat sa Cambodia. Delikado pa ring manirahan noon sa Cambodia, pero alam kong iilan pa lang sa sampung milyong tagaroon ang nakarinig ng mabuting balita ng Kaharian. Nang panahong iyon, iisa ang kongregasyon doon at 13 lang ang mamamahayag. Una akong nakapunta sa Cambodia noong 19 anyos ako. Pagkaraan ng dalawang taon, nagdesisyon akong manirahan na roon. Bilang part-time na trabaho, nagsasalin ako at nagtuturo ng Ingles para masuportahan ang ministeryo ko. Nang maglaon, nakapag-asawa ako ng isang sister na kapareho ko ang mga tunguhin. Marami na kaming natulungang Cambodian na mag-alay ng kanilang buhay sa Diyos.

Ibinigay ni Jehova ang ‘mga kahilingan ng aking puso.’ (Awit 37:4) Ang paggawa ng mga alagad ang pinakakasiya-siyang propesyon. Sa 16 na taon ng paninirahan ko sa Cambodia, ang maliit na grupo ng 13 lingkod ni Jehova ay naging 12 kongregasyon at 4 na nakabukod na grupo!—Ayon sa salaysay ni Jason Blackwell.