KUNG titingnan mo si Diana, * mukha naman siyang matalino, palakaibigan, at masayahin. Pero sa likod nito, dumaranas pala siya ng matinding depresyon na tumatagal nang mga ilang araw, linggo, o mga buwan pa nga. “Araw-araw, lagi kong naiisip na sana’y mamatay na ako,” ang sabi niya. “Mabuti pang mawala na ako sa mundo.”

Sinasabi ni Diana na hinding-hindi naman siya magpapakamatay. Pero may mga panahong wala na siyang nakikitang dahilan para mabuhay pa. “Sana maaksidente na lang ako at mamatay,” ang sabi niya. “Ang tingin ko sa kamatayan ay kaibigan—hindi kaaway.”

Marami ang kagaya ni Diana, at ang ilan sa kanila ay nakapag-isip, o nagtangka nang magpakamatay. Pero sinasabi ng mga eksperto na karamihan sa mga nagtatangkang magpakamatay ay hindi naman talaga gustong mamatay; gusto lang nilang tapusin ang kanilang pagdurusa. Sa madaling salita, naniniwala silang may dahilan sila para mamatay; ang kailangan nila ay dahilan para mabuhay.

Bakit pa kailangang mabuhay? Isaalang-alang ang tatlong dahilan.