จดหมายฉบับแรกถึงคริสเตียนในเมืองเธสะโลนิกา 2:1-20
2 พี่น้องครับ พวกคุณก็รู้ดีว่าการที่เราไปหาพวกคุณนั้นเกิดผลดีจริง ๆ+
2 ถึงแม้ตอนแรก เราต้องทนทุกข์และโดนดูถูกเหยียดหยามในเมืองฟีลิปปี+อย่างที่พวกคุณรู้ แต่เราก็รวบรวมความกล้าด้วยความช่วยเหลือจากพระเจ้าของเรา แล้วไปบอกข่าวดีของพระองค์+กับพวกคุณทั้ง ๆ ที่เจอการต่อต้านมากมาย*
3 คำแนะนำที่เราให้พวกคุณนั้นไม่ได้มาจากความคิดผิด ๆ หรือเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์ และไม่ได้เป็นการหลอกลวง
4 แต่พระเจ้าพอใจที่จะฝากข่าวดีไว้กับเรา เราจึงประกาศข่าวดีนี้ไม่ใช่เพื่อเอาใจมนุษย์ แต่เพื่อทำให้พระเจ้าพอใจ พระองค์เป็นผู้ตรวจสอบหัวใจเรา+
5 ที่จริง พวกคุณก็รู้ว่าเราไม่เคยใช้คำพูดป้อยอหรือเสแสร้งเลย เราไม่ได้โลภอยากได้อะไรจากพวกคุณ+ พระเจ้าเป็นพยานเรื่องนี้ได้
6 และเราไม่อยากได้รับการยกย่องจากมนุษย์ ไม่ว่าจากพวกคุณหรือจากคนอื่น เราเป็นอัครสาวกของพระคริสต์ จริง ๆ แล้ว เราจะทำตัวเป็นภาระให้พวกคุณต้องเสียค่าใช้จ่ายมากก็ได้+
7 แต่เมื่ออยู่กับพวกคุณ เราปฏิบัติกับพวกคุณด้วยความอ่อนโยนเหมือนแม่ลูกอ่อนทะนุถนอมลูกของตัวเอง
8 เรารักพวกคุณจริง ๆ เราจึงไม่ได้ให้แค่ข่าวดีของพระเจ้ากับพวกคุณเท่านั้น แต่ตั้งใจจะให้ชีวิตของเราเองด้วย+ เพราะพวกคุณเป็นที่รักของเรามาก+
9 พี่น้องครับ พวกคุณคงจำได้ว่าตอนที่ประกาศข่าวดีของพระเจ้ากับพวกคุณ เราทำงานหนักและเหน็ดเหนื่อย เราทำงานทั้งวันทั้งคืนเพื่อจะไม่เป็นภาระของใคร+
10 พวกคุณและพระเจ้าเป็นพยานยืนยันได้ว่า ตอนที่เราช่วยพวกคุณที่เป็นผู้เชื่อถือ เราซื่อสัตย์และทำทุกสิ่งอย่างถูกต้องไม่มีที่ติ
11 และพวกคุณก็รู้ดีว่า เราคอยย้ำเตือนพวกคุณทุกคน รวมทั้งปลอบใจและแนะนำพวกคุณ+เหมือนที่พ่อ+ทำกับลูก
12 เพื่อให้พวกคุณใช้ชีวิตในแบบที่พระเจ้าพอใจ+ พระองค์เรียกพวกคุณให้มีส่วนในรัฐบาล*ของพระองค์+และได้รับเกียรติจากพระองค์+
13 นี่เป็นเหตุผลที่เราขอบคุณพระเจ้ามาตลอด+ เพราะเมื่อพวกคุณได้ยินคำสอนของพระเจ้าจากเรา พวกคุณยอมรับคำสอนนั้นไว้เหมือนเป็นคำสอนของพระเจ้าจริง ๆ ไม่ใช่ของมนุษย์ และคำสอนนั้นกำลังเกิดผลกับพวกคุณที่เป็นผู้เชื่อถือ
14 พี่น้องครับ พวกคุณเลียนแบบตัวอย่างประชาคมคริสเตียนหลายแห่งในแคว้นยูเดียซึ่งก็เป็นประชาคมของพระเจ้าเหมือนกัน เพราะพวกคุณทนทุกข์ด้วยน้ำมือของคนร่วมชาติ+เหมือนที่พวกเขาทนทุกข์ด้วยน้ำมือของพวกยิว
15 ซึ่งได้ประหารแม้แต่พระเยซูผู้เป็นนาย+กับพวกผู้พยากรณ์ และยังข่มเหงเราด้วย+ พวกเขาทำให้พระเจ้าไม่พอใจ แถมยังกีดกันคนอื่นไม่ให้รับสิ่งที่เป็นประโยชน์
16 พวกเขาพยายามขัดขวางเราไม่ให้ประกาศและไม่ให้เราช่วยคนต่างชาติให้ได้รับความรอด+ การทำแบบนี้ทำให้บาปของพวกเขาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ พระเจ้าจะแสดงความโกรธต่อพวกเขาอย่างแน่นอน+
17 พี่น้องครับ ตอนที่เราอยู่ห่างจากพวกคุณช่วงหนึ่ง (แค่ร่างกายเท่านั้น ไม่ใช่ใจ) เราอยากเจอหน้าพวกคุณมาก ๆ และเราพยายามเป็นพิเศษเพื่อจะไปเจอพวกคุณให้ได้
18 เราอยากไปหาพวกคุณ โดยเฉพาะผมเปาโล พยายามไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่ถึง 2 ครั้งแล้ว แต่ก็ถูกซาตานขัดขวางไว้
19 อะไรจะเป็นความหวัง ความยินดี หรือมงกุฎที่ทำให้เราภาคภูมิใจเมื่ออยู่ต่อหน้าพระเยซูผู้เป็นนายของเราในช่วงการประทับของท่าน? ไม่ใช่พวกคุณหรือ?+
20 พวกคุณนั่นแหละที่ทำให้เราภูมิใจและยินดี