ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 พี่น้องเอเลียสกับโจเซฟีนภรรยาของเขาต้องไปพบเจ้าหน้าที่ในซูกาบูมิ ชวาตะวันตก พวกเขาต้องไปที่สำนักงานใหญ่ของสารวัตรทหารญี่ปุ่นหรือเคมเปไต อังเดรถูกสอบสวนก่อน เจ้าหน้าที่รัวคำถามที่น่าหนักใจใส่เขา ตัวอย่างเช่น “พยานพระยะโฮวาเป็นใคร? พวกคุณต่อต้านรัฐบาลญี่ปุ่นรึเปล่า? พวกคุณเป็นสายลับใช่ไหม?”

อังเดรตอบว่า “พวกเราเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าองค์ยิ่งใหญ่สูงสุดและพวกเราไม่ได้ทำอะไรผิด” เจ้าหน้าที่คนนั้นคว้าดาบซามูไรจากฝาผนังแล้วชูดาบขึ้น

เขาตวาดใส่ว่า “แล้วถ้าผมฆ่าคุณตอนนี้เลยล่ะ?” อังเดรก้มหัวลงบนโต๊ะแล้วอธิษฐานในใจ พอเงียบไปพักหนึ่งเขาก็พูดปนหัวเราะเยาะว่า “คุณนี่กล้านะ!” เขาเรียกโจเซฟีนเข้ามา พอเธอตอบเหมือนอังเดรเขาก็ตะโกนใส่ว่า “คุณไม่ใช่สายลับ ออกไปได้แล้ว!”

 หลายเดือนต่อมา อังเดรถูก “พี่น้องจอมปลอม” ใส่ร้ายและถูกจับเข้าคุก (2 คร. 11:26) เขาอยู่รอดในคุกเป็นเดือน ๆ ด้วยการเก็บเศษอาหารจากท่อน้ำทิ้งที่อยู่ในห้องขังมากิน พวกผู้คุมทำลายความซื่อสัตย์ของเขาไม่ได้เลย ตอนโจเซฟีนไปเยี่ยม เขากระซิบบอกเธอผ่านลูกกรงห้องขังว่า “อย่ากังวล ไม่ว่าเขาจะฆ่าหรือปล่อยไป ผมก็จะซื่อสัตย์ต่อพระยะโฮวา พวกเขาเอาตัวผมออกไปได้ตอนเป็นศพไม่ใช่เป็นคนทรยศ”

หลังจากอยู่ในคุก 6 เดือนอังเดรฟ้องสู้คดีต่อศาลสูงจาการ์ตาและได้รับการปล่อยตัว

ประมาณ 30 ปีต่อมา รัฐบาลอินโดนีเซียห้ามงานประกาศของพยานพระยะโฮวาอีก อัยการแขวงมานาโด ซูลาเวสีเหนือออกหมายเรียกอังเดรให้ไปรายงานตัว เขาถามว่า “คุณรู้ไหมว่าพยานพระยะโฮวาถูกสั่งห้ามแล้ว”

“รู้ครับ” อังเดรตอบ

“แล้วคุณเตรียมเปลี่ยนศาสนารึยัง?” เขาถาม

อังเดรยื่นอกไปข้างหน้าเขาอย่างนอบน้อมและตอบเสียงดังฟังชัดว่า “คุณจะควักหัวใจผมออกมาก็ได้ แต่คุณไม่มีทางทำให้ผมเปลี่ยนศาสนาได้”

อัยการคนนั้นปล่อยอังเดรและไม่รังควานเขาอีกเลย

ปี 2000 อังเดรตายตอนอายุ 85 หลังจากรับใช้เป็นไพโอเนียร์อย่างกระตือรือร้นประมาณ 60 ปี