Strzykwy (nazywane ogórkami morskimi) to zwierzęta, które żyją na dnie morza i na rafach koralowych. Ich skóra może być szorstka, grudkowata, a nawet kolczasta. Stworzenia te są niesamowicie elastyczne — w ciągu kilku minut albo nawet sekund mogą stać się miękkie jak wosk albo twarde jak kamień. Dzięki takiej elastyczności mogą się z łatwością wcisnąć w wąskie szczeliny, po czym zesztywnieć, żeby drapieżnik nie mógł ich stamtąd wyciągnąć. Sekret strzykwy kryje się w jej niezwykłej skórze.

 Pomyśl: Skóra strzykwy może stać się twarda, średnio twarda lub miękka. Dzieje się to dzięki temu, że strzykwa potrafi łączyć i rozłączać włókna w swojej skórze. W tym celu aktywuje pewne białka odpowiedzialne za zmiękczanie albo utwardzanie skóry.

 Białka utwardzające tworzą mikroskopijne łańcuchy między włóknami tkanki łącznej, dzięki czemu skóra staje się twarda. Białka zmiękczające przerywają te łańcuchy, dzięki czemu skóra staje się miękka — nawet do tego stopnia, że wygląda, jakby się rozpuszczała.

 Naukowcy pracują nad materiałami, które mają podobne właściwości. Między innymi próbują stworzyć wszczepiane do mózgu elektrody, które byłyby wystarczająco twarde, żeby je precyzyjnie umiejscowić, ale później stawały się bardziej miękkie. Taka zdolność elektrod do adaptacji zmniejszałaby prawdopodobieństwo, że organizm je odrzuci.

 Co o tym sądzisz? Czy niezwykła skóra strzykwy powstała w wyniku ewolucji? A może została zaprojektowana?