DLACZEGO NIEKTÓRZY W TO WĄTPIĄ: Wielu uważa, że Bóg widzi w ludziach wyłącznie grzeszników — osoby nieczyste i niewarte Jego uwagi. Kendrę, która cierpiała na depresję, dręczyło poczucie winy, ponieważ nie potrafiła idealnie sprostać Bożym wymaganiom. Jaki był rezultat? Kendra powiedziała: „Przestałam się modlić”.

CZEGO UCZY SŁOWO BOŻE: Jehowa nie skupia się na naszych niedociągnięciach — widzi, jakie jest nasze wnętrze. W Biblii napisano: „On dobrze wie, jak jesteśmy ukształtowani, pamiętając, żeśmy prochem”. Co istotne, nie postępuje z nami „według naszych grzechów”, lecz kiedy okazujemy skruchę, miłosiernie nam przebacza (Psalm 103:10, 14).

Pomyślmy o Dawidzie, izraelskim królu wspomnianym w pierwszym artykule tej serii. W modlitwie do Boga powiedział on: „Oczy twoje widziały nawet mój zarodek, a w twej księdze były zapisane wszystkie jego cząstki (...). Przebadaj mnie na wskroś, Boże, i poznaj moje serce” (Psalm 139:16, 23). Dawid żywił przekonanie, że chociaż nie uniknął grzechów — czasem bardzo poważnych — Jehowa dostrzegał jego skruchę.

Jehowa Bóg rozumie cię lepiej niż ktokolwiek inny. W Biblii czytamy: „Człowiek widzi to, co się jawi oczom, lecz Jehowa widzi, jakie jest serce” (1 Samuela 16:7). Bóg wie, co cię pobudza do określonego postępowania — jaki wpływ mają na to geny, wychowanie, środowisko oraz indywidualne cechy. Widzi i ceni osobę, jaką starasz się być, nawet jeśli popełniasz błędy.

A zatem Bóg ma zdolność wnikania w to, jacy jesteśmy wewnątrz. Jak ją wykorzystuje, by nas pocieszać?