„Bóg naprawdę nie postępuje niegodziwie” (Hioba 34:12).

CO MÓWIĄ LUDZIE

Niektórzy sądzą, że wszystko, co się dzieje, wynika z woli Bożej. Wierzą zatem, że Bóg powoduje cierpienia. Kiedy na przykład dochodzi do klęsk żywiołowych, uznają je za Boży sposób karania grzeszników.

CO MÓWI BIBLIA

Księga ta jasno wskazuje, że Bóg nie sprowadza na nas cierpień. Dowiadujemy się z niej, że gdy ktoś przechodzi trudności, nie powinien mówić: „Przez Boga jestem doświadczany”. Dlaczego? Ponieważ Bóg „nie może być doświadczany przez coś złego ani sam nikogo nie doświadcza” (Jakuba 1:13). Innymi słowy, nigdy nie sprowadza na nas przeciwności życiowych ani cierpień, które z nich wynikają. Takie zachowanie świadczyłoby o niegodziwości, a „Bóg naprawdę nie postępuje niegodziwie” (Hioba 34:12).

Skoro za nasze cierpienia nie jest odpowiedzialny Bóg, to kto lub co jest ich źródłem? To przykre, ale ludzie często są krzywdzeni przez innych niedoskonałych ludzi (Kaznodziei 8:9). Zdarza się też, że jakiś cios spada na nas z powodu „nieprzewidzianego zdarzenia” — po prostu w nieodpowiednim czasie znaleźliśmy się w nieodpowiednim miejscu (Kaznodziei 9:11). Biblia podaje, że w ostatecznym rozrachunku to „władca tego świata”, Szatan Diabeł, ponosi odpowiedzialność za ludzkie cierpienia, bo „cały świat podlega mocy niegodziwca” (Jana 12:31; 1 Jana 5:19). Właśnie on — a nie Bóg — sprowadza na nas cierpienia.

„Podczas całej ich udręki odczuwał udrękę” (Izajasza 63:9).

CO MÓWIĄ LUDZIE

Zdaniem niektórych Bóg jest obojętny na to, co nas spotyka. Na przykład pewien autor uważa, że Boża reakcja na nasze cierpienia świadczy o „ewidentnym braku miłosierdzia czy litości” i że jeśli Bóg istnieje, to z pewnością traktuje ludzi z „bezlitosną obojętnością”.

CO MÓWI BIBLIA

W myśl nauk biblijnych Bóg nie jest obojętny ani bezlitosny — wręcz przeciwnie, głęboko przejmuje się naszymi cierpieniami i niedługo położy im kres. Rozważmy trzy pokrzepiające prawdy ze Słowa Bożego:

Bóg zna nasze cierpienia. Odkąd na ziemi pojawiły się cierpienia, uwadze Jehowy * nie umknęła nawet jedna ludzka łza. Jego „czujne oczy” widzą wszystko (Psalm 11:4, NWT, 2013; 56:8). Na przykład gdy Jego starożytni słudzy byli uciskani, oświadczył: „Zaiste widziałem uciśnienie mego ludu”. Ale czy miał jedynie mgliste wyobrażenie o ich bólu? W żadnym wypadku, ponieważ dodał: „Dobrze znam boleści, jakich doznają” (Wyjścia 3:7). Już sama świadomość, że Bóg wie o wszystkim, co przechodzimy, jest dla wielu z nas pocieszająca — nawet jeśli inni ludzie nie wiedzą o naszych problemach albo nie do końca je rozumieją (Psalm 31:7; Przysłów 14:10).

Bóg współczuje nam, gdy cierpimy. Nie tylko zdaje sobie sprawę z naszych przeżyć, ale też głęboko przejmuje się nimi. Kiedy na przykład Jego starożytni czciciele przechodzili trudności, szczerze się martwił. W Biblii czytamy: „Podczas całej ich udręki odczuwał udrękę” (Izajasza 63:9). Chociaż Bóg tak bardzo przewyższa ludzi, to wczuwa się w położenie tych, którzy cierpią — nasz ból jest w Jego sercu! Jehowa naprawdę „jest pełen współczucia i miłosierny” (Jakuba 5:11, Przekład ekumeniczny). Ale na tym nie poprzestaje — pomaga nam znosić nasze cierpienia (Filipian 4:12, 13).

Bóg położy kres cierpieniom każdego człowieka. Biblia uczy, że Bóg usunie cierpienia z naszej planety. Za pomocą swojego niebiańskiego Królestwa radykalnie odmieni położenie ludzi — oczywiście na lepsze. Według biblijnego zapewnienia „otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Objawienie 21:4). A co z tymi, którzy już umarli? Bóg ich wskrzesi, aby również mogli cieszyć się tu na ziemi życiem wolnym od trosk (Jana 5:28, 29). Czy kogoś będą dręczyć bolesne wspomnienia minionych cierpień? Nie, gdyż Jehowa obiecuje: „Nie będzie się w umyśle wspominać rzeczy dawniejszych ani nie przyjdą one do serca” (Izajasza 65:17) *.