Objawienie dane Janowi 11:1-19

11  Potem otrzymałem trzcinę podobną do pręta mierniczego*+ i usłyszałem głos: „Wstań i zmierz sanktuarium świątyni Boga oraz ołtarz i tych, którzy oddają tam cześć Bogu.  Ale jeśli chodzi o dziedziniec, który jest na zewnątrz sanktuarium świątyni, pomiń go i nie mierz, bo został dany narodom, a one będą deptać święte miasto+ przez 42 miesiące+.  Sprawię, że moi dwaj świadkowie będą prorokować 1260 dni, ubrani w wory*”.  Tych świadków symbolizują dwa drzewa oliwne+ i dwa świeczniki+ i stoją oni przed Panem ziemi+.  Jeśli ktoś chce wyrządzić im krzywdę, to z ich ust wychodzi ogień i pochłania ich wrogów. W taki sposób musi zostać zabity każdy, kto chciałby wyrządzić im krzywdę.  Ci mają moc zamknąć niebo+, żeby w dniach ich prorokowania nie padał deszcz+. Mają też moc zamienić wody w krew+ i uderzyć ziemię najróżniejszymi plagami, kiedy tylko zechcą.  Gdy zakończą swoje świadczenie, bestia wychodząca z otchłani stoczy z nimi wojnę, zwycięży ich i zabije+.  Ich zwłoki będą leżeć na głównej ulicy wielkiego miasta, które w sensie symbolicznym jest nazywane Sodomą i Egiptem — tam, gdzie również ich Pan został stracony na palu.  A ludzie z różnych ludów, plemion, języków i narodów będą patrzeć na ich zwłoki przez trzy i pół dnia+ i nie pozwolą ich pochować. 10  Mieszkańcy ziemi będą się cieszyć i świętować z powodu śmierci tych dwóch proroków i poślą sobie nawzajem dary, bo byli przez nich męczeni. 11  Po trzech i pół dnia wstąpił w nich duch życia od Boga+ i stanęli oni na nogach. A na tych, którzy ich widzieli, padł wielki strach. 12  I usłyszeli, jak odezwał się do nich donośny głos z nieba: „Wstąpcie tutaj”. I wstąpili do nieba w obłoku, a ich wrogowie ich widzieli*. 13  W tym momencie* nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i jedna dziesiąta miasta legła w gruzach. Wskutek tego trzęsienia ziemi zginęło 7000 ludzi, a pozostali przestraszyli się i oddali chwałę Bogu nieba. 14  Drugie nieszczęście*+ przeminęło. Szybko nadchodzi trzecie. 15  Zadął w trąbę siódmy anioł+. I w niebie rozległy się donośne głosy: „Królestwo świata stało się Królestwem naszego Pana+ i Jego Chrystusa+ i będzie On królował po wieczne czasy, już na zawsze”+. 16  A 24 starszych+, którzy zasiadali na swoich tronach przed Bogiem, upadło na twarze, oddało Mu cześć 17  i powiedziało: „Dziękujemy Ci, Boże Jehowo*, Wszechmocny, który jesteś+ i który byłeś, bo użyłeś swojej wielkiej mocy i zacząłeś królować+. 18  Ale narody bardzo się rozgniewały i Ty okazałeś swój wielki gniew. Nadszedł też wyznaczony czas na to, żeby osądzić umarłych i nagrodzić+ Twoich niewolników — proroków+ — i świętych, i bojących się Twojego imienia, małych i wielkich, oraz żeby zniszczyć tych, którzy niszczą* ziemię”+. 19  Potem sanktuarium świątyni Boga, które jest w niebie, zostało otwarte i było tam widać Arkę Jego przymierza+. Wtedy pojawiły się błyskawice, rozległy się głosy i gromy, nastąpiło trzęsienie ziemi i zaczął padać wielki grad.

Przypisy

Lub „kija”.
Lub „a ich wrogowie patrzyli”.
Dosł. „godzinie”.
Dosł. „biada”.
Lub „doprowadzić do ruiny tych, którzy rujnują”.

Komentarze

Multimedia