Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

COVERONDERWERP | LEVEN NA DE DOOD: IS HET MOGELIJK?

Wat gebeurt er na de dood?

Wat gebeurt er na de dood?

‘Ik dacht dat er drie plaatsen waren waar je na je dood terecht kon komen: de hemel, de hel of het vagevuur. Ik wist voor mezelf dat ik niet goed genoeg was voor de hemel en niet slecht genoeg voor de hel. Wat het vagevuur inhield, wist ik niet precies. Ik had er nog nooit iets over in de Bijbel gelezen. Het was gewoon iets wat anderen me vertelden.’ — Lionel.

‘Ik had geleerd dat alle mensen na de dood naar de hemel gaan, maar dat geloofde ik niet. Ik dacht dat de dood het einde van alles was, dat de doden geen toekomst hadden.’ — Fernando.

Vraagt u zich weleens af: Wat gebeurt er echt na de dood? Worden onze geliefden ergens gepijnigd? Zullen we ze ooit weer zien? Hoe kunnen we dat zeker weten? Laten we eens zien wat de Bijbel echt leert over de dood. Daarna zullen we bekijken welke hoop de Bijbel ons biedt.

Wat is de toestand van de doden?

HET ANTWOORD UIT DE BIJBEL: De levenden weten dat zij sterven zullen, maar de doden weten helemaal niets. Zij hebben ook geen loon meer, maar hun nagedachtenis is vergeten. Alles wat uw hand vindt om te doen, doe dat naar uw vermogen, want er is geen werk, geen overleg, geen kennis of wijsheid in het graf, waar u naartoe gaat’ (Prediker 9:5, 10, Herziene Statenvertaling). *

In de Bijbel is het graf een symbolische plek of toestand waar mensen naartoe gaan als ze sterven en waar geen bewustzijn of activiteit is. Hoe bezag de gelovige Job het graf? Hij verloor al zijn kinderen en bezittingen op één dag, en daarna kreeg hij pijnlijke zweren op zijn hele lichaam. Hij smeekte God: ‘Och, verstopte U mij maar in het graf’ (Job 1:13-19; 2:7; 14:13, HSV). Daaruit blijkt dat Job het graf niet zag als een brandende hel, een plaats waar hij nóg meer pijn zou lijden, maar als een plaats van verlichting.

Er is nog een manier om te ontdekken wat de toestand van de doden is. In de Bijbel staan betrouwbare verslagen over acht mensen die uit de dood opstonden. (Zie het kader ‘ Acht opstandingen die in de Bijbel staan’.)

Geen van die acht personen zei dat hij in een plaats van geluk of van pijniging was geweest. Als degenen die een opstanding hadden gekregen na hun dood naar zo’n plaats waren gegaan, zouden ze daar dan niet over hebben verteld? En zou dat dan ook niet in de Bijbel zijn opgeschreven? Maar in de Bijbel wordt er niets over gezegd. Die acht personen hadden er dus niets over te melden. Waarom niet? Omdat ze zich nergens van bewust waren geweest; het was alsof ze hadden geslapen. Dat is precies waar de Bijbel de dood mee vergelijkt. Van David en Stefanus wordt bijvoorbeeld gezegd dat ze ‘ontsliepen’ toen ze stierven (Handelingen 7:60; 13:36).

Welke hoop is er dan voor de doden? Kunnen zij wakker worden uit die slaap?

^ ¶7 Het woord ‘graf’ is een vertaling van het Hebreeuwse woord Sjeool en het Griekse woord Hades. Enkele oude Bijbelvertalingen gebruikten het woord ‘hel’, maar het idee van een brandende plaats van pijniging voor de doden komt niet in de Bijbel voor.