Wat is de zin van het leven?

VEEL mensen vragen zich dit af. Bij velen rijst bovendien de vraag of de toekomst meer te bieden heeft dan gewoon zeventig of tachtig jaar leven en dan doodgaan. — Psalm 90:9, 10.

Zulke vragen gaan ons vooral sterk bezighouden als we ons realiseren hoe kort het leven eigenlijk is. Natuurlijk hoeven we geen levensbedreigende crisis door te maken om ons af te vragen wat de zin van het leven is. Die vraag kan ook door teleurstellingen ontstaan. En bij sommigen komt deze vraag op als ze over de invulling van hun leven nadenken.

Dave had een goedbetaalde baan en een mooi appartement, en hij had heel wat vrienden, met wie hij veel tijd doorbracht. Hij vertelt: „Op een keer liep ik ’s avonds laat na een feest naar huis toen ik me ineens afvroeg: Is dit nu alles? Als ik na dit korte leven doodga, was dat het dan? Of is er meer? Ik werd vooral geraakt door de leegheid van mijn leven op dat moment.”

Viktor Frankl merkte in zijn boek De zin van het bestaan op dat enkelen die net als hij de Holocaust hadden overleefd, zich na hun vrijlating uit de concentratiekampen voor die vraag gesteld zagen. Bij hun thuiskomst kwamen ze erachter dat hun dierbaren omgekomen waren. Frankl schreef: „Wee degene die moest constateren dat de dag van zijn dromen, de dag waarnaar hij jaren had gesmacht, zo heel anders uitviel dan hij zich had voorgesteld!”

Wie stellen deze vraag?

De vraag wat de zin van het leven is, leeft bij elke generatie. Ook de Bijbel spreekt over mensen die zich afvroegen wat de zin van hun leven was. Toen Job al zijn kinderen verloor, van de ene op de andere dag zijn rijkdom kwijt was en door een pijnlijke ziekte getroffen werd, vroeg hij: „Waarom ben ik niet vanaf de moederschoot terstond gestorven? Waarom ben ik niet uit de buik zelf te voorschijn gekomen om vervolgens de laatste adem uit te blazen?” — Job 3:11.

 De profeet Elia had dezelfde gevoelens. Toen hij dacht dat hij de enige was die God aanbad, klaagde hij: „Het is genoeg! Neem nu, o Jehovah, mijn ziel weg” (1 Koningen 19:4). Zulke gevoelens komen vaker voor. De Bijbel zegt: „Elia was een mens met dezelfde gevoelens als wij.” — Jakobus 5:17.

Succes in het leven

Het leven wordt vaak vergeleken met een reis. Net zoals u aan een reis kunt beginnen zonder een bepaald einddoel in gedachten te hebben, kunt u door het leven gaan zonder het echte doel van het leven te weten. Dan loopt u het risico dat u zich helemaal in beslag laat nemen door uw drukbezette bestaan. De schrijver Stephen R. Covey zegt: „Maar al te vaak komen mensen erachter dat hun overwinningen hun uiteindelijk niets opleveren. Ze behalen succes op succes en beseffen plotseling dat dat ten koste gaat van zaken die eigenlijk veel belangrijker voor hen zijn.”

Om door te gaan op de vergelijking met een reis: het zou weinig zin hebben sneller te reizen als we niet in de juiste richting gingen. Zo is het ook met ons leven: als we er zin aan proberen te geven door het met steeds meer activiteiten te vullen, resulteert dat alleen maar in leegheid en niet in echte voldoening.

De zoektocht naar het antwoord op de vraag wat de zin van het leven is, overstijgt culturele en leeftijdsverschillen. Het komt voort uit een diepe behoefte die we allemaal hebben, een spirituele behoefte die misschien onbevredigd blijft, ook nadat in onze materiële behoeften is voorzien. Hoe hebben mensen geprobeerd deze behoefte te vervullen in hun zoektocht naar de zin van het leven? Het volgende artikel gaat daarop in.

[Inzet op blz. 4]

Als we zin aan ons leven proberen te geven door het met steeds meer activiteiten te vullen, resulteert dat alleen maar in leegheid en niet in echte voldoening

[Illustratie op blz. 3]

Job vroeg zich af waarom hij geboren was

[Illustratie op blz. 4]

Elia had „dezelfde gevoelens als wij”