Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

„Toen het overdag nacht werd”

„Toen het overdag nacht werd”

„Toen het overdag nacht werd”

DOOR EEN ONTWAAKT!-MEDEWERKER IN BENIN

„WAUW! Miljoenen onder de indruk van zonsverduistering”, luidden de koppen in Ghana’s Daily Graphic na de totale zonsverduistering op 29 maart 2006. De verduistering of eclips, waarvan het begin boven het oostelijke puntje van Brazilië te zien was, verplaatste zich met een snelheid van zo’n 1600 kilometer per uur over de Atlantische Oceaan en bereikte vanaf ongeveer acht uur ’s ochtends het kustgebied van Ghana, Togo en Benin. Wat kon West-Afrika verwachten?

De vorige totale zonsverduistering in Ghana had zich in 1947 voorgedaan. Theodore, die toen 27 was, vertelt: „In die tijd hadden veel mensen nog nooit een zonsverduistering meegemaakt, dus wisten ze niet precies wat er gebeurde. Daarom beschreven ze de gebeurtenis als ’toen het overdag nacht werd’.”

Informatiecampagnes

Via uitgebreide informatiecampagnes waarschuwden de autoriteiten dat het gevaarlijk was om tijdens de eclips rechtstreeks in de zon te kijken. Opvallende posters in Togo waarschuwden: „Bescherm uw ogen! U kunt blind worden!”

De regering benadrukte twee opties. De eerste: binnen blijven en het schouwspel op tv bekijken. De tweede: als je wel naar buiten gaat, een speciale beschermende bril dragen. Miljoenen mensen zaten aan de tv of computer gekluisterd om de indrukwekkende beelden te zien. Maar een tv- of computerscherm kon nooit de opgewonden sfeer weergeven die werd gecreëerd door de nieuwsgierigheid en de drukte vlak voor en tijdens de eclips. We zullen proberen een indruk te geven.

De spanning stijgt

Alles leek te wijzen op een typisch West-Afrikaanse ochtend — een stralende zon en heldere hemel. Zou er echt een zonsverduistering komen? Terwijl de klok langzaam voorttikte naar het beginmoment van de eclips, zetten de mensen buiten hun bril op en staarden naar de hemel. Sommigen belden met hun mobiele telefoon naar kennissen in andere plaatsen om te vragen wat zij konden zien.

Ruim 350.000 kilometer boven de toeschouwers bewoog de aanvankelijk nog onzichtbare maan zich gestaag in de richting van de plaats waar ze de eclips zou teweegbrengen. Ineens verscheen ze als een donker schijfje en begon ze de zon te verduisteren. De opwinding nam toe naarmate steeds meer toeschouwers het verschijnsel opmerkten.

Tijdens het eerste uur zagen toeschouwers geen veranderingen in hun onmiddellijke omgeving. Maar toen de maan de zon steeds verder bedekte, begon de lucht te veranderen. De blauwe hemel werd langzaam donkerder. De temperatuur daalde. Lichtgevoelige straat- en noodverlichting ging aan. De straten liepen leeg. Winkels werden gesloten. Vogels stopten met tjilpen en andere dieren zochten een plekje om te slapen. De duisternis kreeg de overhand. Uiteindelijk was de zon totaal verduisterd en viel er een grote stilte.

Een onvergetelijke zonsverduistering

Sterren begonnen te fonkelen. De prachtige corona (buitenste atmosfeer van de zon) verscheen als een parelwitte halo rond de zwarte maan. Doordat de felle zonnestralen door de dalen en onregelmatigheden van het maanoppervlak schenen, ontstonden langs de buitenrand van de maan glinsterende lichtpuntjes, de parels van Baily *. De diamanten ring was duidelijk te zien. Een spektakel van roze kleuren flitste in de chromosfeer (een laag onder de corona). „Dit was het indrukwekkendste schouwspel dat ik ooit gezien heb — verbazingwekkend mooi”, merkte een toeschouwer enthousiast op.

De totale zonsverduistering duurde zo’n drie minuten. Daarna begon de zon weer tevoorschijn te komen. Veel toeschouwers stonden te juichen. De hemel klaarde op en de sterren vervaagden. De mysterieuze sfeer verdween als een ochtendnevel.

De maan is „een getrouwe getuige in de wolkenhemel”. Er kan dan ook eeuwen van tevoren uitgerekend worden wanneer zich een eclips zal voordoen (Psalm 89:37). West-Afrika had er bijna zestig jaar op moeten wachten. De volgende totale zonsverduistering in West-Afrika zal in 2081 te zien zijn. Misschien hebt u de kans om al veel eerder een onvergetelijke zonsverduistering in uw eigen omgeving waar te nemen.

[Voetnoot]

^ ¶13 Genoemd naar de Britse astronoom Francis Baily, die hier voor het eerst melding van maakte tijdens een zonsverduistering in 1836.

[Kader/Illustratie op blz. 29]

Een zonsverduistering bij Jezus’ dood?

Markus 15:33 zegt: „Toen het zesde uur aanbrak, viel er een duisternis over het gehele land, tot aan het negende uur toe.” Deze drie uur durende duisternis, ongeveer vanaf het middaguur tot drie uur ’s middags, was een wonder. Het kan geen zonsverduistering geweest zijn. Ten eerste duurt een zonsverduistering waar maar ook op aarde nooit langer dan zo’n zeven en een halve minuut. Ten tweede stierf Jezus op de veertiende dag van de maanmaand Nisan. De eerste dag van Nisan begon zodra de nieuwe maan zichtbaar werd. Op dat moment staat de maan tussen de aarde en de zon en kan hij dus een zonsverduistering veroorzaken. Tegen de veertiende Nisan heeft de maan al de helft van zijn baan rond de aarde doorlopen. De aarde staat dan tussen de zon en de maan, die het licht van de zon volledig weerkaatst in plaats van het te blokkeren. Dan zien we dus een volle maan, een perfecte setting voor de herdenking van Jezus’ dood.

[Illustratie]

Op 14 Nisan is het altijd vollemaan of bijna vollemaan

[Diagram/Kaart op blz. 28, 29]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

De baan van de eclips

⇧ AFRIKA

BENIN ●

TOGO ●

GHANA ●

[Verantwoording]

Map: Based on NASA/Visible Earth imagery

[Illustratie op blz. 28]

De totale zonsverduistering op 29 maart 2006

[Illustratie op blz. 28]

Met speciale brillen konden toeschouwers de eclips met eigen ogen zien