ഉത്തമഗീ​തം 2:1-17

2  “തീരസ​മ​ത​ല​ത്തി​ലെ വെറു​മൊ​രു കുങ്കു​മ​പ്പൂ​വാ​ണു ഞാൻ,താഴ്‌വാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ വിരിഞ്ഞ ഒരു ലില്ലിപ്പൂ.”+   “മുൾച്ചെ​ടി​കൾക്കി​ട​യിൽ നിൽക്കുന്ന ലില്ലി​പ്പൂ​പോ​ലെ​യാ​ണുപെൺകൊ​ടി​കൾക്കി​ട​യിൽ എൻ പ്രിയ.”   “യുവാ​ക്ക​ന്മാർക്കി​ട​യിൽ എൻ പ്രിയൻകാട്ടു​മ​ര​ങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ നിൽക്കുന്ന ആപ്പിൾ മരം​പോ​ലെ. അവന്റെ തണലിൽ ഇരിക്കാൻ ഞാൻ എത്ര കൊതി​ക്കു​ന്നു!അവന്റെ കനികൾ എന്റെ നാവിൽ മധുരി​ക്കു​ന്നു.   അവൻ എന്നെ വിരുന്നുശാലയിൽ* കൊണ്ടു​വന്നു.എന്റെ മീതെ അവൻ സ്‌നേ​ഹ​ക്കൊ​ടി പാറിച്ചു.   ഞാൻ പ്രണയ​പ​ര​വ​ശ​യാണ്‌.ഉണക്കമുന്തിരിയടകൾകൊണ്ട്‌+ എനിക്കു ചൈത​ന്യം പകരൂ!ആപ്പിൾപ്പ​ഴം തന്ന്‌ എനിക്ക്‌ ഉന്മേഷം പകരൂ!   അവന്റെ ഇടങ്കൈ എനിക്കു തലയണ​യാ​യുണ്ട്‌.അവന്റെ വലങ്കൈ എന്നെ പുണരു​ന്നു.+   യരുശലേംപുത്രിമാരേ, കാട്ടിലെ ചെറു​മാ​നു​ക​ളു​ടെ​യും പേടമാനുകളുടെയും+ പേരിൽഞാൻ നിങ്ങ​ളെ​ക്കൊണ്ട്‌ ആണയി​ടു​വി​ക്കു​ന്നു: പ്രേമി​ക്കാൻ താത്‌പ​ര്യം തോന്നാ​ത്തി​ട​ത്തോ​ളം എന്നിൽ പ്രേമം ഉണർത്ത​രു​തേ, അത്‌ ഇളക്കി​വി​ട​രു​തേ.+   എന്റെ പ്രിയന്റെ സ്വരം കേൾക്കു​ന്നു. മലകൾ താണ്ടി, കുന്നുകൾ ചാടി​ക്ക​ടന്ന്‌അതാ, അവൻ വരുന്നു!   എന്റെ പ്രിയൻ ചെറു​മാ​നി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാണ്‌, ഒരു കലമാൻകു​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ!+ അവൻ അതാ, നമ്മുടെ ചുവരി​നു പിന്നിൽ നിന്ന്‌ജനാല​യി​ലൂ​ടെ കണ്ണിമ​യ്‌ക്കാ​തെ നോക്കു​ന്നു,ജനലഴി​കൾക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ അവൻ സൂക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്നു. 10  എന്റെ പ്രിയൻ എന്നോടു സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു. അവൻ പറയുന്നു: ‘എന്റെ പ്രിയേ, എഴു​ന്നേൽക്കൂ!എന്റെ സുന്ദരീ, എന്റെകൂ​ടെ വരൂ. 11  ശൈത്യകാലം* തീർന്നു, മഴയും മാറി. 12  നാട്ടിലെങ്ങും പൂക്കൾ വിരി​ഞ്ഞു​തു​ടങ്ങി.+മുന്തി​രി​വ​ള്ളി വെട്ടി​യൊ​രു​ക്കും​കാ​ലം വന്നെത്തി.+ചെങ്ങാലിപ്രാവിന്റെ+ പാട്ടും നമ്മുടെ നാട്ടിൽ കേൾക്കു​ന്നു. 13  അത്തി മരത്തിൽ ആദ്യം കായ്‌ച്ചവ പഴുത്തു​തു​ടങ്ങി;+മുന്തി​രി​വ​ള്ളി​കൾ പൂത്തു​ലഞ്ഞ്‌ സുഗന്ധം പരത്തുന്നു. എന്റെ പ്രിയേ, എഴു​ന്നേറ്റ്‌ വരൂ! എന്റെ സുന്ദരീ, എന്റെകൂ​ടെ വരൂ. 14  ചെങ്കുത്തായ പാറയി​ലെ ഒളിയി​ട​ങ്ങ​ളി​ലുംപാറയി​ടു​ക്കു​ക​ളി​ലും ഇരിക്കുന്ന എന്റെ പ്രാവേ,+ഞാൻ നിന്നെ കാണട്ടെ, നിന്റെ സ്വര​മൊ​ന്നു കേൾക്കട്ടെ.+നിൻ സ്വരം മധുര​സ്വ​രം, നിൻ രൂപം അതിമ​നോ​ഹരം!’”+ 15  “ഞങ്ങളുടെ മുന്തി​രി​ത്തോ​ട്ടങ്ങൾ പൂത്തു​ല​ഞ്ഞി​രി​ക്ക​യാൽഅവ നശിപ്പി​ക്കുന്ന കുറു​ക്ക​ന്മാ​രെ,ആ കുട്ടി​ക്കു​റു​ക്ക​ന്മാ​രെ, പിടി​ച്ചു​തരൂ!” 16  “എന്റെ പ്രിയൻ എന്റേതു മാത്രം, ഞാൻ അവന്റേതു മാത്ര​വും.+ അവൻ ലില്ലി​കൾക്കി​ട​യിൽ ആടു മേയ്‌ക്കു​ന്നു.+ 17  ഇളങ്കാറ്റു വീശും​മു​മ്പേ,* നിഴൽ മറയും​മു​മ്പേ,നമുക്കി​ട​യി​ലു​ള്ള മലകളിലെ* ചെറുമാനിനെയും+ കലമാൻകുട്ടിയെയും+ പോലെഎന്റെ പ്രിയനേ, നീ വേഗം മടങ്ങി​വരൂ.

അടിക്കുറിപ്പുകള്‍

അക്ഷ. “വീഞ്ഞു​വീ​ട്ടിൽ.”
അഥവാ “മഴക്കാലം.”
അക്ഷ. “പകൽ മന്ദമായി വീശും​മു​മ്പേ.”
മറ്റൊരു സാധ്യത “ഇടയിൽ വിടവുള്ള മലകളി​ലെ.” അഥവാ “ബീതെർമ​ല​ക​ളി​ലെ.”

പഠനക്കുറിപ്പുകൾ

ദൃശ്യാവിഷ്കാരം