1 Հովհաննես 4։1-21
4 Սիրելինե՛ր, մի՛ հավատացեք ամեն խոսքի, որ թվում է, թե Աստծուց է+, այլ ստուգեք՝ տեսնելու համար, թե իրո՞ք Աստծուց են+, որովհետև շատ սուտ մարգարեներ են դուրս եկել աշխարհ+։
2 Աստծուց ներշնչված խոսքերը+ կարող եք այսպես ճանաչել. ամեն ներշնչյալ խոսք, որ հաստատում է, թե Հիսուս Քրիստոսը մարմնով է եկել, Աստծուց է+,
3 բայց ամեն խոսք, որ թվում է, թե Աստծուց է, և չի հաստատում այդ բանը Հիսուսի մասին, Աստծուց չէ+։ Դեռ ավելին, դա նեռի խոսքն է, որը, ինչպես լսեցիք, պիտի գար+ և հիմա արդեն աշխարհում է+։
4 Դուք Աստծուց եք, որդյակնե՛ր, և հաղթեցիք նրանց+, որովհետև Աստված, որը ձեզ հետ միության մեջ է+, ավելի մեծ է+, քան Բանսարկուն, որը աշխարհի հետ է միության մեջ+։
5 Նրանք աշխարհից են+, դրա համար էլ աշխարհից դուրս եկող բաներն են խոսում, և աշխարհը լսում է նրանց+։
6 Մենք Աստծուց ենք+։ Ով ճանաչում է Աստծուն, լսում է մեզ+, իսկ ով Աստծուց չէ, չի լսում մեզ+։ Ահա այսպես ենք ճանաչում ճշմարտության խոսքերը և խաբեության խոսքերը+։
7 Սիրելինե՛ր, եկեք սիրենք իրար+, որովհետև սերը+ Աստծուց է, և ամեն ոք, ով սիրում է, Աստծուց է ծնված+ և ճանաչում է Աստծուն+։
8 Իսկ ով չի սիրում, չի ճանաչում Աստծուն, որովհետև Աստված սեր է+։
9 Աստված իր սերը նրանով դրսևորեց մեր հանդեպ+, որ իր միածին Որդուն+ աշխարհ ուղարկեց, որպեսզի նրա միջոցով կյանք ստանանք+։
10 Ահա սրանում է սերը. ոչ թե մենք սիրեցինք Աստծուն, այլ նա սիրեց մեզ և իր Որդուն ուղարկեց որպես հաշտության+ զոհ+ մեր մեղքերի համար+։
11 Սիրելինե՛ր, եթե Աստված մեզ այսպես սիրեց, ապա մենք էլ պարտավոր ենք իրար սիրել+։
12 Աստծուն ոչ ոք երբեք չի տեսել+։ Եթե սիրում ենք իրար, Աստված մեր մեջ է մնում, և նրա սերը մեր մեջ կատարյալ է դառնում+։
13 Այն, որ մենք միության մեջ ենք+ նրա հետ, և նա էլ մեզ հետ+, իմանում ենք նրանից, որ նա իր ոգին տվել է մեզ+։
14 Բացի այդ, մենք ինքներս տեսանք+ ու վկայում ենք+, որ Հայրը իր Որդուն ուղարկեց՝ որպես աշխարհի Փրկչի+։
15 Ով դավանում է, որ Հիսուս Քրիստոսը Աստծու Որդին է+, Աստված միության մեջ է մնում նրա հետ, և նա էլ Աստծու հետ+։
16 Մենք ինքներս իմացանք և հավատացինք, որ Աստված սեր+ ունի մեր հանդեպ։
Աստված սեր է+, և նա, ով մնում է սիրո մեջ+, միության մեջ է մնում Աստծու հետ, Աստված էլ միության+ մեջ է մնում նրա հետ։
17 Ահա այսպես սերը կատարյալ է դառնում մեր պարագայում, որպեսզի դատաստանի օրը+ մենք վստահությամբ խոսենք+, որովհետև ինչպես Հիսուս Քրիստոսն է, այնպես էլ մենք ենք այս աշխարհում+։
18 Սիրո մեջ վախ չկա+, այլ կատարյալ սերը հեռու է վանում վախը+, որովհետև վախը կաշկանդում է։ Իսկ ով վախենում է, սիրո մեջ կատարյալ չի դարձել+։
19 Սակայն մենք սիրում ենք, քանի որ առաջինը նա սիրեց մեզ+։
20 Եթե մեկը ասում է՝ «ես սիրում եմ Աստծուն», մինչդեռ ատում է իր եղբորը, նա ստախոս է+։ Ով չի սիրում իր եղբորը+, որին տեսնում է, չի կարող սիրել Աստծուն, որին չի տեսնում+։
21 Այս պատվիրանն ենք ստացել նրանից+. ով սիրում է Աստծուն, պետք է նաև իր եղբորը սիրի+։
