کتاب مقدّس به هالووین اشاره نمی‌کند.‏ با این حال،‏ بررسی ریشهٔ باستانی هالووین و رسوم امروزی آن نشان می‌دهد که این جشن بر اساس باورهای نادرست در مورد مردگان و ارواح شریر یا همان دیوهاست.‏—‏ ‏«تاریخچه و رسوم هالووین»‏ مشاهده شود.‏

 کتاب مقدّس به ما چنین هشدار می‌دهد:‏ «هیچ یک از شما نباید به جادوگری بپردازد یا غیبگویی و رمالی و فالگیری کند و یا ارواح مردگان را احضار نماید.‏» (‏تَثنیه ۱۸:‏۱۰-‏۱۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ برخی تصوّر می‌کنند که هالووین جشن و سرگرمی بیش نیست،‏ اما رسم و رسوم آن با اصول کتاب مقدّس تناقض دارد.‏ برای مثال،‏ در اول قُرِنتیان ۱۰:‏۲۰،‏ ۲۱ آمده است:‏ «من نمی‌خواهم که شما با دیوها شریک شوید.‏ شما نمی‌توانید هم از جام یَهُوَه بنوشید و هم از جام دیوها.‏»‏

 تاریخچه و رسوم هالووین

1.  ۱)‏ جشن باستانی و مشرکانهٔ «سَمْهِین»:‏ a «دایرة‌المعارف کتاب جهان»‏ b توضیح می‌دهد که ریشهٔ جشن هالووین به زمانی برمی‌گردد که «قوم باستانی سِلْت‌ها بیش از ۲۰۰۰ سال پیش جشن سَمْهِین را برگزار می‌کردند.‏ آنان باور داشتند که طی سَمْهِین مردگان در میان زندگان هستند و زندگان می‌توانند با مردگان ارتباط برقرار کنند.‏» اما کتاب مقدّس به‌وضوح نشان می‌دهد که مردگان «هیچ نمی‌دانند.‏» (‏جامعه ۹:‏۵‏)‏ پس آن‌ها نمی‌توانند با زندگان ارتباط برقرار کنند.‏

2.  ۲)‏ لباس ویژهٔ هالووین،‏ گرفتن شکلات و شیرینی،‏ و آدابی شبیه قاشق‌زنی یا کاسه‌زنی:‏ طبق کتابی در مورد برگزاری و تاریخچهٔ جشن هالووین،‏ برخی از سِلْت‌ها لباس‌های ترسناک می‌پوشیدند تا خود را مثل ارواح مردگان جلوه دهند.‏ آنان تصوّر می‌کردند که با این کار ارواحی که طی سَمْهِین در میانشان بودند،‏ آنان را روحی پلید می‌پندارند و اذیتشان نمی‌کنند.‏ دیگران برای جلب رضایت ارواح به آنان شکلات و شیرینی تقدیم می‌کردند.‏ در قرون وسطی در اروپا،‏ کشیشان کاتولیک رسومی شبیه این رسوم مشرکانه را پیش گرفتند و از اعضای کلیسا خواستند که با پوشیدن لباس‌های خاص خانه‌به‌خانه بروند و با کاری که شبیه قاشق‌زنی و کاسه‌زنی است،‏ هدایایی کوچک درخواست کنند.‏ اما کتاب مقدّس آمیختن رسوم مشرکانه با پرستش خدا را محکوم می‌کند.‏—‏۲قُرِنتیان ۶:‏۱۷‏.‏

3.  ۳)‏ ارواح مردگان،‏ خون‌آشام‌ها،‏ گرگینه‌ها،‏ c جادوگران،‏ مرده‌های متحرّک:‏ d تحقیقات نشان می‌دهد که تمامی این موارد از زمان‌های دیرین با عالم ارواح شریر در ارتباط بوده‌اند.‏ کتاب مقدّس صریحاً نشان می‌دهد که ما باید از ارواح شریر دوری کنیم و از شرکت در جشن‌هایی که با آن‌ها در ارتباط است جداً خودداری کنیم.‏—‏اِفِسُسیان ۶:‏۱۲‏.‏

4.  ۴)‏ کدو حلوایی در هالووین:‏ طبق کتاب «تبدیل هالووین از رسم مشرکانه به پارتی»‏ e در قرون وسطی در بریتانیا،‏ «بسیاری از مردم در این جشن خانه‌به‌خانه می‌رفتند و در عوض دعا برای ازدست‌رفتگان صاحب‌خانه تقاضای غذا می‌کردند.‏ آنان یک شلغم بزرگ را خالی می‌کردند و شمعی روشن در آن قرار می‌دادند.‏ سپس آن را به عنوان چراغ هنگام دیدار از مردم،‏ با خود می‌بردند.‏ هر شمع مظهر روح یک انسان بود که در عالم برزخ به سر می‌بُرد.‏» برخی دیگر معتقدند که این چراغ‌ها برای دور کردن ارواح شریر استفاده می‌شد.‏ طی قرن نوزدهم در آمریکای شمالی کدو حلوایی جایگزین شلغم شد،‏ چون هم فراوان بود و هم آسان‌تر می‌شد آن را به شکل‌های مختلف درآورد.‏ اعتقاداتی که در این رسوم وجود دارد،‏ مانند روح فناناپذیر،‏ عالم برزخ،‏ و دعا برای مردگان،‏ بر اساس کتاب مقدّس صحیح نیستند.‏—‏حِزْقیال ۱۸:‏۴‏.‏