1. Πώς ωφελούμαστε από την ικανότητα που έχουμε να οραματιζόμαστε αυτά που δεν βλέπουμε; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ να δημιουργούμε νοερές εικόνες για πράγματα που δεν έχουμε δει είναι θεόδοτο δώρο. Μας επιτρέπει να κάνουμε σοφά σχέδια και να περιμένουμε με χαρά διάφορα καλά πράγματα. Ο Ιεχωβά μπορεί να δει το μέλλον, και στις Γραφές μάς μιλάει συχνά για όσα πρόκειται να συμβούν. Εμείς, από την άλλη, μπορούμε να δημιουργούμε νοερές εικόνες για πράγματα που θα γίνουν μελλοντικά. Στην πραγματικότητα, η ικανότητα που έχουμε να φανταζόμαστε αυτά που δεν βλέπονται μας βοηθάει να ασκούμε πίστη.—2 Κορ. 4:18.

2, 3. (α) Γιατί είναι σημαντικό να έχουν βάση τα όσα οραματιζόμαστε; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε σε αυτή τη μελέτη;

² Η εικόνα που δημιουργούμε στο μυαλό μας για κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ ίσως δεν βασίζεται πάντα στην πραγματικότητα. Λόγου χάρη, αν ένα κοριτσάκι σκέφτεται τον εαυτό του να πετάει πάνω σε μια πεταλούδα, αυτό είναι απλώς φαντασία. Αλλά όταν η Άννα σκεφτόταν πώς θα ήταν η στιγμή που θα πήγαινε τον γιο της, τον Σαμουήλ, στη σκηνή της μαρτυρίας για να υπηρετήσει εκεί, δημιουργούσε μια νοερή εικόνα η οποία είχε βάση. Βασιζόταν σε κάτι που η Άννα ήταν αποφασισμένη να κάνει, και αυτό τη βοηθούσε να παραμένει προσηλωμένη στον στόχο της. (1 Σαμ. 1:22) Αν οραματιζόμαστε τις υποσχέσεις του Θεού, σκεφτόμαστε κάτι που οπωσδήποτε θα συμβεί.—2 Πέτρ. 1:19-21.

 ³ Αναμφίβολα, πολλοί πιστοί άνθρωποι των Βιβλικών χρόνων δημιουργούσαν νοερές εικόνες βασισμένες στις υποσχέσεις του Θεού. Πώς τους ωφελούσε αυτός ο οραματισμός μελλοντικών ευλογιών; Και πώς μπορούμε να ωφεληθούμε εμείς κάνοντας σκέψεις γύρω από τα θαυμάσια πράγματα που έχει προείπει ο Θεός για την υπάκουη ανθρωπότητα;

4. Ποια βάση είχε ο Άβελ για να δημιουργεί νοερές εικόνες σχετικά με το μέλλον;

⁴ «Είδε» άραγε ο Άβελ, ο πρώτος πιστός άνθρωπος, κάτι από όσα υποσχέθηκε ο Ιεχωβά; Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Άβελ γνώριζε εκ των προτέρων πώς θα εκπληρωνόταν η υπόσχεση που περιέχεται στα λόγια του Θεού προς το φίδι: «Θα βάλω έχθρα ανάμεσα σε εσένα και στη γυναίκα και ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της. Εκείνος θα σε πλήξει στο κεφάλι και εσύ θα τον πλήξεις στη φτέρνα». (Γέν. 3:14, 15) Ωστόσο, πιθανώς έκανε πολλές σκέψεις γύρω από αυτή την υπόσχεση και αντιλήφθηκε ότι κάποιος επρόκειτο να “πληγεί στη φτέρνα” προκειμένου να εξυψωθεί η ανθρωπότητα στην τελειότητα που είχαν ο Αδάμ και η Εύα προτού αμαρτήσουν. Ό,τι και αν οραματιζόταν ο Άβελ για το μέλλον, είχε πίστη βασισμένη στην υπόσχεση του Θεού, και γι’ αυτό ο Ιεχωβά δέχτηκε τη θυσία του.—Διαβάστε Γένεση 4:3-5· Εβραίους 11:4.

5. Γιατί θα ήταν ενθαρρυντικό για τον Ενώχ να δημιουργεί νοερές εικόνες για το μέλλον;

⁵ Ο Ενώχ έδειξε πίστη, αν και είχε να αντιμετωπίσει ανθρώπους που έλεγαν συνταρακτικά πράγματα εναντίον του Θεού. Υπό θεϊκή έμπνευση, προφήτεψε ότι ο Ιεχωβά θα ερχόταν «με τις άγιες μυριάδες του να εκτελέσει κρίση εναντίον όλων και να καταδικάσει όλους τους ασεβείς για όλες τις ασεβείς πράξεις τους που έκαναν με ασεβή τρόπο, και για όλα τα συνταρακτικά πράγματα που είπαν εναντίον του ασεβείς αμαρτωλοί». (Ιούδα 14, 15) Ως άνθρωπος που έδειξε πίστη, ο Ενώχ ίσως είχε δημιουργήσει νοερές εικόνες ενός κόσμου απαλλαγμένου από την ασέβεια.—Διαβάστε Εβραίους 11:5, 6.

6. Μετά τον Κατακλυσμό, τι μπορεί να σκεφτόταν ο Νώε;

⁶ Ο Νώε επέζησε από τον Κατακλυσμό λόγω της πίστης του. (Εβρ. 11:7) Έπειτα από αυτό, η πίστη τον υποκίνησε να προσφέρει θυσίες ζώων. (Γέν. 8:20) Όπως και ο Άβελ, αναμφίβολα πίστευε ότι η ανθρωπότητα τελικά θα απελευθερωνόταν από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο. Διατήρησε ζωντανή την πίστη και την ελπίδα του ακόμα και στη σκοτεινή μετακατακλυσμιαία εποχή, τότε που ο Νεβρώδ εναντιωνόταν στον Ιεχωβά. (Γέν. 10:8-12) Πιθανότατα, θα έπαιρνε θάρρος καθώς θα σκεφτόταν τον καιρό που η ανθρωπότητα θα ήταν πια απαλλαγμένη από την καταπιεστική διακυβέρνηση, την κληρονομημένη αμαρτία και τον θάνατο. Και εμείς επίσης μπορούμε να «δούμε» αυτόν τον υπέροχο καιρό—και είναι πράγματι πολύ κοντά!—Ρωμ. 6:23.

7. Ποιο μέλλον μπορούσαν να «δουν» ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ;

⁷ Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ μπορούσαν να οραματίζονται ένα μεγαλειώδες μέλλον επειδή ο Θεός είχε υποσχεθεί ότι, μέσω του σπέρματός τους, όλα τα έθνη της γης θα λάβαιναν ευλογία. (Γέν. 22:18· 26:4· 28:14) Οι απόγονοι αυτών των πατριαρχών θα γίνονταν αναρίθμητοι και θα κατοικούσαν στη θεόδοτη Υποσχεμένη Γη. (Γέν. 15:5-7) Μέσω πίστης, αυτοί οι θεοφοβούμενοι άντρες μπορούσαν να «δουν» τους απογόνους τους να έχουν στην κατοχή τους αυτή τη γη. Άλλωστε, από τότε που η ανθρώπινη δημιουργία έπαψε να είναι τέλεια, ο Ιεχωβά διαβεβαίωνε τους όσιους υπηρέτες του ότι οι ευλογίες που έχασε ο Αδάμ δεν είχαν χαθεί για πάντα.

8. Τι βοήθησε τον Αβραάμ να δείξει εξαιρετική πίστη;

 ⁸ Πιθανότατα, ο Αβραάμ μπόρεσε να κάνει εξαιρετικές πράξεις πίστης χάρη στην ικανότητα που είχε να δημιουργεί νοερές εικόνες των υποσχέσεων του Θεού. Οι Γραφές τονίζουν ότι, παρ’ όλο που ο Αβραάμ και άλλοι όσιοι υπηρέτες του Θεού «δεν έλαβαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων» ενόσω ζούσαν, «τις είδαν από μακριά και τις καλοδέχτηκαν». (Διαβάστε Εβραίους 11:8-13) Ο Αβραάμ είχε τόσο πολλές αποδείξεις ότι τα όσα περίμενε θα γίνονταν πραγματικότητα ώστε ήταν σαν να μπορούσε να δει αυτά που στην ουσία δεν έβλεπε!

9. Πώς ωφέλησε τον Αβραάμ η πίστη του στις υποσχέσεις του Θεού;

⁹ Η πίστη του Αβραάμ στις υποσχέσεις του Θεού τον έκανε πιο αποφασισμένο να εκτελεί το θεϊκό θέλημα. Ενεργώντας με πίστη, έφυγε από την Ουρ και αρνήθηκε να εγκατασταθεί μόνιμα σε κάποια από τις πόλεις της Χαναάν. Όπως η Ουρ, έτσι και αυτές είχαν σαθρά θεμέλια εφόσον οι κυβερνήσεις τους ήταν ασεβείς. (Ιησ. Ναυή 24:2) Στο υπόλοιπο της πολύχρονης ζωής του, ο Αβραάμ «περίμενε την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια, της οποίας οικοδόμος και κατασκευαστής είναι ο Θεός». (Εβρ. 11:10) «Έβλεπε» τον εαυτό του σε έναν μόνιμο τόπο, τον οποίο θα κυβερνούσε ο Ιεχωβά. Ο Άβελ, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Αβραάμ και άλλοι σαν αυτούς πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών και περίμεναν τον καιρό που θα ζούσαν εδώ στη γη υπό τη Βασιλεία του Θεού, «την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια». Καθώς συλλογίζονταν αυτές τις ευλογίες, η πίστη τους στον Ιεχωβά γινόταν πιο ισχυρή.—Διαβάστε Εβραίους 11:15, 16.

10. Πώς μπορεί να ωφέλησε τη Σάρρα ο θετικός τρόπος με τον οποίο ατένιζε το μέλλον;

¹⁰ Σκεφτείτε τη γυναίκα του Αβραάμ, τη Σάρρα. Όταν ήταν 90 χρονών και άτεκνη, ο θετικός τρόπος με τον οποίο ατένιζε το μέλλον τη βοήθησε να ενεργήσει με πίστη. Ήταν σαν να έβλεπε τους απογόνους της να απολαμβάνουν τις ευλογίες που είχε υποσχεθεί ο Ιεχωβά. (Εβρ. 11:11, 12) Πού βάσιζε αυτές τις προσδοκίες; Ο Ιεχωβά είχε πει στον σύζυγό της: «Θα την ευλογήσω και θα σου δώσω επίσης έναν γιο από αυτήν· ναι, θα την ευλογήσω και θα γίνει έθνη· βασιλιάδες λαών θα βγουν από αυτήν». (Γέν. 17:16) Μετά τη γέννηση του Ισαάκ, η Σάρρα είχε κάθε λόγο να οραματίζεται την εκπλήρωση της υπόλοιπης υπόσχεσης που είχε δώσει ο Θεός στον Αβραάμ. Τι δώρο έχουμε και εμείς επίσης—να μπορούμε να δημιουργούμε υπέροχες νοερές εικόνες των υποσχέσεων του Θεού, που είναι σίγουρο ότι θα εκπληρωθούν!

11, 12. Πώς καλλιέργησε ο Μωυσής αγάπη για τον Ιεχωβά;

¹¹ Ο Μωυσής ήταν άλλο ένα άτομο που έδειξε πίστη στον Ιεχωβά και καλλιέργησε βαθιά αγάπη για αυτόν. Ενώ ήταν νεαρός και ζούσε στην αιγυπτιακή βασιλική οικογένεια, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αναπτύξει αγάπη για την εξουσία και τα πλούτη. Ωστόσο, οι φυσικοί του γονείς προφανώς τον είχαν διδάξει για τον Ιεχωβά και τον σκοπό που είχε να ελευθερώσει τους Εβραίους από τη δουλεία και να τους δώσει την Υποσχεμένη Γη. (Γέν. 13:14, 15· Έξοδ. 2:5-10) Αν σκεφτόταν συχνά τις ευλογίες που περίμεναν τον λαό του Θεού, τι πιστεύετε ότι θα αναπτυσσόταν στην καρδιά του—αγάπη για την εξοχότητα ή αγάπη για τον Ιεχωβά;

¹² Οι Γραφές μάς λένε: «Μέσω πίστης ο Μωυσής, όταν μεγάλωσε, αρνήθηκε να αποκαλείται γιος της κόρης του Φαραώ, επιλέγοντας να υφίσταται κακομεταχείριση με το λαό του Θεού μάλλον παρά να έχει την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας, επειδή θεώρησε τον ονειδισμό του Χριστού ως πλούτο μεγαλύτερο από τους θησαυρούς της Αιγύπτου· γιατί είχε το βλέμμα του προσηλωμένο στην απόδοση της ανταμοιβής».—Εβρ. 11:24-26.

13. Πώς ωφελήθηκε ο Μωυσής κάνοντας βαθιές σκέψεις γύρω από τις υποσχέσεις του Θεού;

 ¹³ Καθώς ο Μωυσής έκανε βαθιές σκέψεις γύρω από τις υποσχέσεις του Ιεχωβά για τους Ισραηλίτες, η πίστη και η αγάπη του για τον Θεό μεγάλωναν. Όπως και άλλοι θεοφοβούμενοι άνθρωποι, μπορούσε πιθανότατα να φαντάζεται τον καιρό που ο Ιεχωβά θα απελευθέρωνε την ανθρωπότητα από τον θάνατο. (Ιώβ 14:14, 15· Εβρ. 11:17-19) Δεν απορούμε καθόλου που ο Μωυσής υποκινήθηκε να αγαπήσει τον Θεό ο οποίος ένιωθε συμπόνια για τους Εβραίους και για όλους τους ανθρώπους. Η πίστη και η αγάπη υποκινούσαν τις ενέργειες του Μωυσή σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. (Δευτ. 6:4, 5) Ακόμα και όταν ο Φαραώ τον απείλησε με θάνατο, η πίστη του, η αγάπη του για τον Θεό, καθώς και το λαμπρό μέλλον που πιθανώς οραματιζόταν, τον ενίσχυσαν για να αντιμετωπίσει τις απειλές με θάρρος.—Έξοδ. 10:28, 29.

14. Τι είδους σκέψεις είναι απλώς φαντασιώσεις;

¹⁴ Πολλοί άνθρωποι σήμερα δεν δημιουργούν στο μυαλό τους ρεαλιστικές εικόνες για το μέλλον. Για παράδειγμα, αν και έχουν λίγα υλικά αγαθά, ονειρεύονται ότι θα γίνουν βαθύπλουτοι και ότι θα είναι εξασφαλισμένοι, παρ’ όλο που η ανθρώπινη ζωή σήμερα είναι γεμάτη «προβλήματα και οδυνηρά πράγματα». (Ψαλμ. 90:10) Φαντάζονται τον εαυτό τους να ζει χωρίς ανησυχίες κάτω από μια ανθρώπινη κυβέρνηση, ενώ η Αγία Γραφή δείχνει ότι η μόνη αληθινή ελπίδα της ανθρωπότητας είναι η Βασιλεία του Θεού. (Δαν. 2:44) Πολλοί πιστεύουν ότι ο Θεός δεν θα καταστρέψει αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων, αλλά η Γραφή περιγράφει μια εντελώς διαφορετική εικόνα. (Σοφ. 1:18· 1 Ιωάν. 2:15-17) Τέτοιες προσδοκίες ανθρώπων που αγνοούν τον σκοπό του Ιεχωβά για το μέλλον δεν είναι τίποτε άλλο παρά φαντασιώσεις.

15. (α) Πώς ωφελούνται οι Χριστιανοί όταν οραματίζονται την ελπίδα τους; (β) Αναφέρετε κάτι στο οποίο αποβλέπετε εσείς καθώς θα εκπληρώνει ο Θεός τις υποσχέσεις του.

¹⁵ Από την άλλη πλευρά, εμείς ως Χριστιανοί παίρνουμε θάρρος όταν οραματιζόμαστε την ελπίδα μας, είτε είναι ουράνια είτε επίγεια. Βλέπετε τον εαυτό σας να απολαμβάνει αυτά που έχει υποσχεθεί ο Θεός; Καθώς συλλογίζεστε τα όσα μπορεί να κάνετε τότε, όταν εκείνος θα εκπληρώνει τις υποσχέσεις του, αναμφίβολα η καρδιά σας γεμίζει χαρά. Ίσως «βλέπετε» τον εαυτό σας να ζει για πάντα πάνω στη γη. Σκεφτείτε πώς θα είναι όταν θα συνεργάζεστε με άλλους για να την κάνετε παράδεισο. Οι γείτονές σας αγαπούν τον Ιεχωβά, όπως και εσείς. Είστε υγιείς, γεμάτοι ενέργεια και βλέπετε το μέλλον με αισιοδοξία. Εκείνοι που επιβλέπουν το έργο της αποκατάστασης κάνουν τη ζωή σας απολαυστική επειδή νοιάζονται πραγματικά για εσάς. Και χαίρεστε να χρησιμοποιείτε τα ταλέντα και τις ικανότητές σας, επειδή όλα όσα κάνετε ωφελούν τους άλλους και τιμούν τον Θεό. Για παράδειγμα, βοηθάτε τους αναστημένους να γνωρίσουν τον Ιεχωβά. (Ιωάν. 17:3· Πράξ. 24:15) Όχι, όλα αυτά δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Αυτές οι όμορφες νοερές εικόνες βασίζονται στις αλήθειες που διδάσκει η Γραφή για το μέλλον.—Ησ. 11:9· 25:8· 33:24· 35:5-7· 65:22.

16, 17. Πώς ωφελούμαστε όταν συζητάμε για την ελπίδα μας;

¹⁶ Όταν συζητάμε με άλλους Χριστιανούς για όσα θα θέλαμε να κάνουμε καθώς ο Ιεχωβά θα εκπληρώνει τις υποσχέσεις του, οι νοερές εικόνες που δημιουργούμε για το μέλλον γίνονται πιο ζωντανές. Αν και κανένας μας δεν γνωρίζει πώς ακριβώς θα είναι η ζωή του στον νέο κόσμο, όταν συζητάμε για τις διάφορες προοπτικές που ανοίγονται μπροστά μας, ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον και εκφράζουμε την πίστη  μας στις υποσχέσεις του Θεού. Όταν ο απόστολος Παύλος επισκέφτηκε τους αδελφούς του στη Ρώμη, εκείνοι σίγουρα εκτίμησαν την «ανταλλαγή ενθάρρυνσης», κάτι που ισχύει και για εμάς σε αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς.—Ρωμ. 1:11, 12.

¹⁷ Το να οραματιζόμαστε το μέλλον μάς βοηθάει επίσης να ελέγχουμε τις αρνητικές σκέψεις για τις τωρινές μας δυσκολίες. Ο απόστολος Πέτρος ίσως είχε τέτοιες ανησυχίες όταν είπε στον Ιησού: «Δες! Εμείς αφήσαμε τα πάντα και σε ακολουθήσαμε· τι θα γίνει, λοιπόν, με εμάς;» Βοηθώντας τον Πέτρο και τους άλλους που ήταν εκεί να οραματιστούν το μέλλον, ο Ιησούς απάντησε: «Αληθινά σας λέω: Στην αναδημιουργία, όταν ο Γιος του ανθρώπου καθήσει στον ένδοξο θρόνο του, και εσείς επίσης που με ακολουθήσατε θα καθήσετε σε δώδεκα θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Και όποιος άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή παιδιά ή αγρούς για χάρη του ονόματός μου θα λάβει πολλές φορές περισσότερα και θα κληρονομήσει αιώνια ζωή». (Ματθ. 19:27-29) Ο Πέτρος και οι άλλοι μαθητές μπόρεσαν έτσι να προσηλώσουν το βλέμμα τους στον ρόλο που θα είχαν στην κυβέρνηση η οποία θα ασκούσε εξουσία πάνω στη γη φέρνοντας μεγαλειώδεις ευλογίες στην υπάκουη ανθρωπότητα.

18. Πώς μας ωφελούν σήμερα οι σκέψεις γύρω από την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού;

¹⁸ Οι επίγειοι υπηρέτες του Ιεχωβά ανέκαθεν ωφελούνταν κάνοντας σκέψεις γύρω από την εκπλήρωση των υποσχέσεών του. Ο Άβελ γνώριζε αρκετά για τον σκοπό του Θεού ώστε να οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον, να ασκεί πίστη και να στηρίζεται σε μια αξιόπιστη ελπίδα. Ο Αβραάμ μπόρεσε να κάνει εξαιρετικές πράξεις πίστης επειδή «είδε» κάτι αναφορικά με την εκπλήρωση της προφητείας του Θεού σχετικά με το υποσχεμένο «σπέρμα». (Γέν. 3:15) Ο Μωυσής «είχε το βλέμμα του προσηλωμένο στην απόδοση της ανταμοιβής», ενεργώντας με πίστη και καλλιεργώντας όλο και μεγαλύτερη αγάπη για τον Ιεχωβά. (Εβρ. 11:26) Και η δική μας πίστη και αγάπη για τον Θεό θα μεγαλώνουν καθώς χρησιμοποιούμε την ικανότητα που έχουμε να ζωντανεύουμε στο μυαλό μας την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά. Στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν καλύτερα αυτό το θεϊκό δώρο.