Dai ko inasahan na magigin grabe an injury kan sparring partner ko. Aksidente ko kaya siyang nasipa sa dungo. Nakonsiyensiya ako, tapos pinag-isipan ko kun tama na magpadagos pa ako sa martial arts. Taano ta an pangyayaring ini nakapaisip sako na magpundo na sa sport na kinahiligan ko sa laog na nin dakul taon? Iistorya ko nguna kun taano ta nagkahilig ako sa martial arts.

 Nagdakula ako harani sa Buffalo, New York, U.S.A., sa sarong maugmang pamilya na debotong Katoliko. Nag-eskuwela ako sa Catholic school saka nagin sakristan. Gusto kan mga magurang ko na magin mapanggana kami sa buhay kan sakong tugang na babayi. Kaya, tinugutan ninda ako na magkawat nin sports pakatapos nin klase o magtrabaho nin part-time, basta halangkaw an grado ko sa eskuwelahan. Natukduan ako kaiyan na magkaigwa nin disiplina sa sadiri sa amay na edad.

 Kan 17 anyos na ako, nagpuon akong mag-adal nin martial arts. Sa laog nin dakul na taon, nagti-training ako nin tulong oras kada aldaw, anom na aldaw kada semana. Kada semana, dakul na oras man an ginagamit ko para pag-isipan an mga teknik saka hiro na gigibuhon ko, tapos naghihiling man ako nin mga video kun paano mas magigin matibay diyan. Gustong-gusto kong nagpapraktis na may takop an mata, dawa pa may gamit akong espada. Sa saro sanang tira kan kamot ko, kaya kong baakon an mga board o pasaon an mga brick. Nagin saro ako sa mga pinakamatitibay saka dakul akong mga ginanang trophy sa mga kumpetisyon. An martial arts an nagin pinakaimportanteng bagay sa buhay ko.

 Naabot ko an hinuhuna kong mapangganang buhay. Honor student ako kan maggradwar ako sa unibersidad. Nagtrabaho ako sa sarong dakulang kompanya bilang computer systems engineer. Dakul akong nakukuang benepisyo sa kompanya, may sadiri akong harong, saka igwa akong girlfriend. Garo baga magayunon an buhay ko, pero dakul akong mga hapot sa buhay.

 Para masimbag an mga hapot ko, pinunan kong magsimba duwang beses sa sarong semana saka namimibi ako sa Diyos para sa tabang. Tapos, sarong aldaw nabago an buhay ko kan makaulay ko an sarong amigo. Hinapot ko siya: “Naisip mo na daw kun taano ta yaon kita digdi?” Sabi ko pa: “Dakulon problema saka grabe an inhustisya!” Sinabi niya na naihapot niya na man iyan asin nakua niya an nakakakontentong simbag sa Bibliya. Tinawan niya ako kan libro na Puwede Kamong Mabuhay Sagkod Lamang sa Paraiso Digdi sa Daga. a Sinabi niya na nakikipag-adal siya nin Bibliya sa mga Saksi ni Jehova. Kan inot, nag-alangan ako ta inisip ko na dai dapat ako magbasa nin babasahon nin ibang relihiyon. Pero dahil gusto kong masimbag an mga hapot ko, nagdesisyon akong aramon kun ano an itinutukdo kan mga Saksi.

 Napangalas ako sa naaraman kong itinutukdo kan Bibliya. Naaraman ko na an orihinal na katuyuhan nin Diyos para sa mga tawo iyo na mabuhay nin daing sagkod sa sarong paraisong daga asin na dai nagbago an katuyuhan na iyan nin Diyos. (Genesis 1:28) Nabigla ako na mahiling an pangaran nin Diyos, an Jehova, sa sadiri kong kopya kan Bibliya na King James asin na maaraman na iyan an pangaran na pinapamibian ko pag namimibi ako kan Ama Niyamo. (Salmo 83:18; Mateo 6:9) Sa katapos-tapusi naaraman ko man giraray kun taano ta temporaryong itinutugot nin Diyos na magsakit an mga tawo. Nagin malinawon sako an mga nanudan ko. Ugmahon ako!

 Dai ko malilingawan an namatian ko kan inot akong mag-atender sa pagtiripon kan mga Saksi ni Jehova. Gabos mainamigo saka gusto ninda akong mamidbid. Sa inot na pag-atender ko, may espesyal na pahayag manungod sa mga pamibi na dinadangog nin Diyos. Nagustuhan ko an temang idto, huling haloy na akong namimibi sa Diyos para sa tabang. Sunod, nag-atender ako sa Memoryal kan kagadanan ni Jesus. Sa mga pagtiripon na ini napapangalas ako na mahiling na pati mga aki nagsusubaybay sa Bibliya pag binabasa an mga teksto. Kan primero dai ako tatao maghanap nin teksto, pero tinukduan ako kan mga Saksi kun paano iyan gigibuhon.

 Kan padagos akong mag-atender sa mga pagtiripon, mas naapresyar ko an halangkaw na kalidad kan pagtutukdo kan mga Saksi. Kadakul kong nanunudan sa kada pagtiripon, asin pirmi akong napapakusog asin nagiginhawahan. Pakatapos, inalok ako kan mga Saksi na mag-adal nin Bibliya.

 An nahiling ko sa mga Saksi ni Jehova ibang-iba sa mga nahiling ko sa samong simbahan. Nagkakasararo sinda saka talagang pinagmamaigutan ninda na paugmahon an Diyos. Lalo akong nagin kumbinsido na ipinapahiling ninda an midbidan kan tunay na mga Kristiyano, an pagkamuot sa lambang saro.—Juan 13:35.

 Mantang mas pinag-aadalan ko an Bibliya, mas dakul man akong ginigibong mga pagbabago para makapamuhay nin uyon sa mga pamantayan nin Bibliya. Pero pagmati ko dai ko makakayang bayaan an martial arts. Gustong-gusto kong nagti-training saka nagbabali sa mga kumpetisyon. Kan sabihon ko iyan sa Saksi na nagba-Bible study sako, mabuot niyang sinabi sako, “Idagos mo lang an pag-study mo, siguradong makakagibo ka nin tamang desisyon.” Iyan mismo an kaipuhan kong madangog. Mantang nagpapadagos ako sa pag-study, nag-uurog man an pagmawot ko na paugmahon an Diyos na Jehova.

 Nagbago an buhay ko dahil sa pangyayaring sinambit ko sa kapinunan, kan aksidente kong masipa sa dungo an sakong sparring partner. Dahil sa pangyayaring iyan, pinag-isipan kong marhay kun magigin parapatuninong na parasunod ako ni Cristo kun ipapadagos ko an martial arts. Nanudan ko na ihinula sa Isaias 2:3, 4 na an mga nagsusunod sa mga instruksiyon ni Jehova dai na ‘mag-aadal pa nin pakikigiyera.’ Asin itinukdo ni Jesus sa mga tawo na dai magin madahas, dawa pa gibuhan sinda nin maraot kan iba. (Mateo 26:52) Kaya, binayaan ko an sport na gustong-gusto ko.

 Pakatapos kaiyan, sinunod ko an sadol kan Bibliya na “sanayon mo an saimong sadiri na an obheto iyo na magkaigwa nin debosyon sa Diyos.” (1 Timoteo 4:7) An panahon asin kusog na dati ginagamit ko sa martial arts, ginagamit ko na ngunyan sa espirituwal na mga gibuhon. Dai uyon an girlfriend ko sa mga nanunudan ko sa Bibliya, kaya nagsuwayan kami. Nabawtismuhan ako bilang sarong Saksi ni Jehova kan Enero 24, 1987. Dai nahaloy, naglaog ako sa bilog na panahon na paglilingkod, na ginagamit an sakong panahon sa para tukduan an iba manungod sa Bibliya. Sagkod ngunyan, nasa bilog na panahon na paglilingkod pa man giraray ako. Nakapaglingkod pa ngani ako sa world headquarters kan Mga Saksi ni Jehova sa New York, U.S.A.

 Ngunyan na aram ko na an katotoohan manungod sa Diyos, naaraman ko na kun ano an kulang sa buhay ko. May direksiyon na an buhay ko. Igwa na ako nin makahulugan na buhay saka totoong paglaom sa maabot, asin maugmahon ako. Pirmi pa man giraray akong nag-e-exercise, pero bako na iyan an pinakamahalaga sa sako. An priyoridad ko na ngunyan iyo an paglilingkod sa Diyos na Jehova.

 Kaidtong nagma-martial arts pa ako, pirmi akong alerto sa mga tawo sa palibot ko saka pirmi kong iniisip kun paano idedepensa an sadiri ko pag may umatake sako. Ngunyan, alerto pa man giraray ako sa mga tawo sa palibot ko, pero sa ibang dahilan—para tabangan sinda. Natabangan ako kan Bibliya na magin matinao saka magin mas marahay na agom sa sakong magayon na misis, si Brenda.

 Martial arts an nagin sentro kan buhay ko. Pero ngunyan rinibayan ko na iyan nin mas mahalaga. Sinasabi kan Bibliya: “An pisikal na pagsasanay may pakinabang na dikit, alagad an debosyon sa Diyos may pakinabang sa gabos na bagay, dahil igwa iyan nin panuga para sa buhay ngunyan asin sa buhay na maabot.”—1 Timoteo 4:8.