FACİƏ BAŞ VERƏNDƏ: «NİYƏ ALLAH BUNA İZİN VERDİ?» — DEYƏ DÜŞÜNMÜSÜNÜZMÜ? BƏLKƏ DƏ, BAŞINIZA BƏDBƏXT HADİSƏ GƏLƏNDƏ «ALLAH NƏ ÇƏKDİYİMİ GÖRÜRMÜ?» — DEYƏ FİKİRLƏŞİRSİNİZ.

Ola bilsin, Birləşmiş Ştatlarda yaşayan və qatı dindar ailədə böyümüş Şilanın hissləri sizə yad deyil. O deyir: «Uşaqlıqdan Allaha inanırdım, çünki bizi O yaradıb. Amma özümü Ona yaxın hiss etmirdim. Fikirləşirdim, O, sadəcə uzaqdan məni müşahidə edir, vəssalam. Düşünmürdüm ki, məndən narazıdır, heç sevdiyinə də əmin deyildim». Nəyə görə Şila belə fikirləşirdi? O deyir: «Ailəmiz ard-arda faciələrlə üzləşdi. Sanki Allah əlini üstümüzdən çəkmişdi».

Bəlkə, Şila kimi siz də Külli-İxtiyar Allahın varlığına inanırsınız. Amma sizi sevdiyinə əmin deyilsiniz. Yaradanın qüdrətinə və hikmətinə şəkk-şübhə etməyən Əyyub peyğəmbərdə də bu kimi hisslər yaranmışdı (Əyyub 2:3; 9:4). Ard-arda başına gələn bəlalardan sonra çar-naçar qalan Əyyub peyğəmbər Allahdan soruşmuşdu: «Niyə üzünü gizlədirsən? Niyə məni düşmən sanırsan?» (Əyyub 13:24).

Bu mövzu barədə Müqəddəs Kitabda nə deyilir? Üzləşdiyimiz bəlalar Allahdandırmı? Allahın bütün bəşəri və ayrı-ayrılıqda hər birimizi sevdiyinə bizi nə əmin edir? Bizə nəzər saldığını, bizi başa düşdüyünü, bizə şəfqət göstərdiyini, kömək əlini uzatdığını şəxsən necə görə bilərik?

Növbəti məqalələrdə insan yaradılışına nəzər salacağıq. Bu məlumatın sayəsində Allahın bizi nə qədər sevdiyini və qayğımıza qaldığını görəcəyik (Romalılara 1:20). Sonra bu mövzunu Müqəddəs Kitabın işığında təhlil edəcəyik. Bu iki yolla Allahı daha yaxından tanıyacağıq və beləcə, Onun bizi sevdiyinə, qayğımıza qaldığına əminliyimiz artacaq (1 Yəhya 2:3; 1 Butrus 5:7).