ТӘСӘВВҮР ЕДИН КИ, гәдими абидәләрлә долу олан бир музејдәсиниз. Абидәләрин әксәријјәти дешилиб, дағылмаја вә ашынмаја мәруз галыб, бәзиләринин исә әксәр һиссәләри јохдур. Бирдән ҝөзүнүз бир абидәјә саташыр. О, тамамилә саламатдыр, мүрәккәб гурулушу хырда деталына гәдәр ајдын ҝөрүнүр. Бәләдчидән сорушурсунуз:

— Бу, јени абидәдир?

— Хејр, бу абидә диҝәрләриндән даһа гәдимдир вә һеч вахт реставрасија олунмајыб, — дејә о ҹаваб верир.

— Онун горунмасына хүсуси јанашылыб?

— Јох, әксинә, бу абидә сәрт күләк вә јағышлара, һәтта вандализмә мәруз галыб.

Истәр-истәмәз сиздә: «Ҝөрәсән, о, нәдән дүзәлдилиб?» суалы јаранаҹаг.

Мүгәддәс Китаб, мүәјјән мәнада, бу гејри-ади абидәјә бәнзәјир. О, ән гәдим китаблардан биридир. Дүздүр, башга гәдими китаблар да вар. Лакин бу китаблар заманын сынағындан чыха билмәјиб. Мәсәлән, орадакы елми иддиалар мүасир елмә, сүбута јетирилмиш фактлара зиддир. Тибби мәсләһәтләрин инсана хејриндән чох, зијаны вар. Бундан әлавә, әксәр гәдим әлјазмаларын чох һиссәси ја итиб, ја да јарарсыз һала дүшүб, дөврүмүзә садәҹә мүәјјән фрагментләри ҝәлиб чатыб.

Мүгәддәс Китаб исә онлардан фәргләнир. О, 35 әср өнҹә јазылмаға башласа да, дөврүмүзә гәдәр саламат ҝәлиб чатыб. Һалбуки әсрләр боју ону јандырмаға, гадаған етмәјә вә нүфуздан салмаға чалышан гүввәләр олуб. Мүгәддәс Китаб мүасир елмлә узлашмагдан әлавә, ҝәләҹәјимиздән  дә хәбәр верир. («Көһнәлиб, јохса өз дөврүнү габаглајыр?» адлы чәрчивәјә бахын.)

Ола билсин, сизә мараглы ҝәлир: «Ҝөрәсән, Төврат, Зәбур вә Инҹилдәки мәсләһәтләр бу ҝүн актуалдыр?» Бу суала ҹаваб тапмаг үчүн ҝәлин бәзи шејләри дүшүнәк: «Бу ҝүн бәшәријјәт һансы проблемләрлә үзләшир? Онлардан һансы даһа дәһшәтлидир?» Бәлкә дә, әтраф мүһитин чиркләнмәси, мүһарибәләр, ҹинајәткарлыг, коррупсија, аилә мүнагишәләри кими проблемләри садалајаҹагсыныз. Ҝәлин Төврат, Зәбур, Инҹилдә јазылан бәзи ајәләрә нәзәр јетирәк. Һәмин ајәләри охудугҹа дүшүнүн: «Әҝәр инсанлар бу дәјәрләрә ујғун јашасајдылар, дүнјада вәзијјәт неҹә оларды?»

СҮЛҺПӘРВӘРЛИК

«Сүлһпәрвәрләр хошбәхтдир» (Мәтта 5:9). «Имкан дахилиндә, әлиниздән ҝәлән гәдәр һамы илә сүлһдә олмаға чалышын» (Ромалылара 12:18).

МӘРҺӘМӘТ, БАҒЫШЛАМАГ

«Рәһмдиллиләр хошбәхтдир, чүнки онлара мәрһәмәт ҝөстәриләҹәк» (Мәтта 5:7). «Бир-биринизә гаршы һәмишә сәбирли олун, биринизин диҝәриндән шикајәти олса да, бир-биринизи үрәкдән бағышлајын. Јеһова * сизи үрәкдән бағышладығы кими, сиз дә бир-биринизи үрәкдән бағышламалысыныз» (Колослулара 3:13).

ИРГИ БИРЛИК

Аллаһ «бүтүн јер үзүндә мәскунлашмасы үчүн бир инсандан һәр халгы јаратды» (Һәвариләрин ишләри 17:26). «Аллаһ ајры-сечкилик етмәјән Аллаһдыр, һәр халгын ичиндә Ондан горхан вә дүзҝүн иш ҝөрән адамдан разыдыр» (Һәвариләрин ишләри 10:34, 35).

ДҮНЈАНЫ ГОРУМАГ

«Јеһова Аллаһ инсаны Әдән бағында мәскунлашдырды ки, бағы беҹәрсин вә она гуллуг етсин» (Јарадылыш 2:15). «Јери тәләф едәнләри тәләф етмәјин вахты ҝәлди» (Вәһј 11:18).

ТАМАҺКАРЛЫГ ВӘ ӘХЛАГСЫЗЛЫҒА НИФРӘТ

«Өзүнүзү һәр ҹүр тамаһкарлыгдан горујун, чүнки инсанын вар-дөвләти башындан ашыб-дашса да, һәјаты бундан асылы дејил» (Лука 12:15). «Әхлагсызлығын, һәр ҹүр натәмизлијин, аҹҝөзлүјүн адыны белә, чәкмәјин, ахы бунлар мүгәддәсләрә јарашмыр» (Ефеслиләрә 5:3).

ДҮРҮСТЛҮК, ӘМӘКСЕВӘРЛИК

«Һәр саһәдә дүрүст олмаг истәјирик» (Ибраниләрә 13:18). «Оғурлуг едән даһа оғурлуг етмәсин, әлинин һалал зәһмәти илә долансын» (Ефеслиләрә 4:28).

КАСЫБА ӘЛ ТУТМАГ

«Гәмҝинләрә тәскинлик верин, зәифләрә дајаг олун вә һамыја гаршы сәбир ҝөстәрин» (1 Салоникилиләрә 5:14). «Пак вә гүсурсуз диндарлыг будур: чәтинликләрлә үзләшән јетимләрә вә дул гадынлара гајғы ҝөстәрәсән» (Јагуб 1:27).

Мүгәддәс Китаб садәҹә бу принсипләрин топлусу дејил. Кәлам бу принсипләри дәјәрләндирмәјә вә онлара әмәл етмәјә көмәк едир. Сизҹә, садаланан дәјәрләрә һамы әмәл етсә иди, дүнјада бу гәдәр проблем оларды? Ајдындыр ки, Төврат, Зәбур вә Инҹилдәки принсипләр нәинки көһнәлмәјиб, һәтта индики зәманәдә даһа актуалдыр. Бәс орадакы принсипләр сизә һал-һазырда һансы фајданы ҝәтирә биләр?

Бир һикмәтли инсан сөјләмишди: «Нә олурса олсун, һикмәт әмәлләри сајәсиндә һаглы чыхыр» (Мәтта 11:19). Јәгин, бу фикирлә разысыныз. Ахы һикмәт ону тәтбиг едәндә бәлли олур. Онда ортаја белә бир суал чыхыр: «Мүгәддәс Китаб бу ҝүн, доғрудан да, практикидирсә, онун һәјатынызда тәсири ајдын ҝөрүнмәли дејил? О, үзләшдијиниз проблемләри һәлл етмәјә неҹә көмәк едә биләр?» Ҝәлин бир нәфәрин нүмунәсинә бахаг.

Софијанын * һәјаты долғун вә мәналы кечирди. Лакин гәфләтән онун һәјаты алт-үст олур. Софија ағыр иткиләрлә үзләшир: јенијетмә гызы вәфат едир, аиләси дағылыр, бирдән-бирә мадди чәтинлијә дүшүр. О дејир: «Мән мән дејилдим, артыг нә гызым, нә әрим, нә дә евим вар иди. Санки һеч ким идим, даһа нә тагәтим, нә дә јашамағымын бир мәнасы галмышды».

Софија Зәбур 90:10 ајәсиндә јазылмыш нөвбәти сөзләрин нә гәдәр һәгигәт олдуғуну инди баша дүшүрдү: «Јетмиш ил анҹаг јашарыг, ҹаны сағлам олан, бәлкә, сәксәнә јетишә. О да ки әзабла, гәм-гүссә илә кечәр, өмрүмүз тез өтүр, учуб ҝедирик».

Софија ағыр ҝүнләриндә Мүгәддәс Китаба үз тутду. Кәламын онун һәјатына тәсири әвәзсиз иди. Нөвбәти үч мәгаләдә проблемләр заманы Мүгәддәс  Китабдакы мәсләһәтләри тәтбиг етмәјин бөјүк көмәјини ҝөрән диҝәр инсанлардан да бәһс олунур. Онлар Мүгәддәс Китабын јухарыда һаггында данышдығымыз абидәјә бәнзәдији гәнаәтинә ҝәлибләр. Аллаһын Кәламы көһнәлмиш вә ишә јарамајан сајсыз-һесабсыз китаба бәнзәмир. Ҝөрәсән, ону фәргләндирән башга бир шејдән һазырланмасыдыр, јохса сәбәб ади инсанын јох, Аллаһын сөзүнү еһтива етмәсидир? (1 Салоникилиләрә 2:13).

Ола билсин, сиз дә һәјатын гыса вә гајғыларла долу олдуғуну дүшүнүрсүнүз. Проблемләрдән сыхыланда раһатлыг, дәстәк вә мәсләһәт үчүн кимә мүраҹиәт етмәк олар?

Ҝәлин Мүгәддәс Китабдан һәјатыныза фајда ҝәтирәҹәк үч үсулу нәзәрдән кечирәк. Беләҹә, сиз:

1. өзүнүзү проблемләрдән горујаҹаг,

2. чәтинликләрдән чыхыш јолу тапаҹаг,

3. дәјишә билмәјәҹәјиниз вәзијјәтләрлә мүбаризә апараҹагсыныз.

Нөвбәти мәгаләләр бу үч мөвзуја һәср олунуб.